Arayış~Tom Marvolo Riddle

Yeni Bir Başlangıç Bölüm 5

Asasından çıkan ışığı gördüm...

Bir an sonra ellerimle ayaklarımın bağlandığını hissedince korkudan kapattığım gözlerimi açtım. Çekmecelerde bir şeyler aranıyordu. En sonunda eline aldığı şişeyle bana döndü. Yanıma gelip önüme çöktü. Elini enseme koyup başımı kaldırdı.

" Ağzını aç "

Dedi bana. Açmadım tabikide, o kadar salak değildim. Elindeki şişe büyük ihtimalle yüksek tesirli bir zehirdi. O sadist manyaktan beklenirdi bu.

Burnumu tutup nefesimi kesti. İnatla açmadım ağzımı. Ama ciğerlerim havasızlıktan acımaya başladığında nefes almak için ağzımı açmak zorunda kaldım.

Nefes almaya yeltendiğim anda şişeyi ağzıma dayayıp zorla içirdi. Boğulurcasına yuttuğumda önce öğürdüm. Etki etmesi için bir süre beklemesi gerekiyordu anlaşılan. Çünkü karşıma oturup beni izlemeye başladı. Ölümümü izleyip keyif alıcaktı anlaşılan.

Bir süre daha bekledi. Bu sırada başım dönmedi,herhangi bir yerim ağrımadı. Ben zehrin etkisinin daha ortaya çıkmamasına şaşırırken o ise saatine bakıp duruyordu.

Böylesine gerginlikle geçen birkaç dakikanın sonunda tek eliyle yüzümü tutup kendine bakmaya zorladı. Gözlerinde o tarifsiz nefreti görebiliyordun. Yüzümü daha da fazla sıkarak ve tane tane konuşarak sordu.

"Babamın casusu musun?"

Korkudan sesimi çıkaramazdım normalde. Ama ne olduğunu anlamadığım bir şekilde çenem açıldı ve cevap verdim.

"Hayır"

Sinirle dolmuş gibi göründü ve bağırdı:"Verita seruma nasıl karşı koyabilirsin?!"

Çok korkmuştum. Yine aynı şekilde cevap verdim:

"Koymuyorum"

Biraz sakinleşmiş göründü. Tekrar sordu.

"Amacın ne?"

"Annemi ve abimi bu ölüm yiyen olayından sıyırmak için karanlık lordu yok etmek istiyorum ve sen beni bulduğunda bunun için kaçmak üzereydim."

Harika,cidden harika. Çocuğa babasını yok etmek istediğimi söyledim. İşte şimdi kurtulmamın hiçbir yolu yoktu. Ölümümün acısız olması için dua etmeye başladığımda asasını bana doğrulttu. Gözlerimi kapatttım ama çakan ışıktan sonra tek hissettiğim şey bileklerimdeki iplerin yok oluşuydu.

Gözlerimi şaşkınlıkla açtığımda emretti:

"Ayağa kalk!"

O kadar şaşırmama rağmen ayağa kalkmayı başardım. Verita serumum etkisi geçmeye başlamıştı.

"Sana yardım edeceğim."

Cevap veremedim. Ama garip bakışlarımdan dolayı açıklama yapma isteği duymuştu belliki.

"Ama senin için olduğunu düşünme. Kendim için. Lord olmak istemiyorum."

"Peki neden kendin gitmiyorsun?"

Aptal Athena,aptal. Çocuk sana yardım edeceğini söyledi işte. Daha ne soru sorup kafasını karıştırıyorsun.

Ama ne yapayım? Çok merak etmiştim işte.

"Babam zeki bir insan , aptal kız. Onu yok etmek için gereken engelleri değil bir kişi,onlarca kişi aşamadı. Neyseki benim gücüm hepsinden daha fazlasına tekabül ediyor. Ama olur da bir kurban falan gerekirse diye yanımda birilerini bulundurmam iyi olur."

Bu katıksız egosuna mı yoksa bana kurbanlık koyun muamelesi yapmasına mı gıcık olacağımı bilemedim. Tam bir züppeydi.

"Tamam"