Eğer bir şarkıya aşık olsam bu olurdu.❤️💙❤️
{Athena Elladora Malfoy}
Profesör Snape'ti bu. Yanındakiyse karanlık lord. Konuşmalarını dinlemeye başladım.
"Lordum. Kızı ve oğlanı bulmakta neden bu kadar ısrarcısınız? Yani demek istediğim:iki yeniyetme size ve yapabilir ki?"
"Anlamıyorsun Severus,ben sana yıllar önce yaptığım hortkuluklardan bahsettim. Ve bunlardan biri de o çok güvendiğim oğlumdu. O giderse ve kendini öldürtürse benim ruhumun bir parçası da kaybolacak. O yüzden hemen şimdi gözümün önünden kaybol ve o çocuğu nasıl bulacağımızı düşün."
Sonra düşünselinin dışına çekildik.
[***]
Profesör bunun Marvolo'nun bizim tarafımıza geçmesine yardımcı olacağını söylemişti. Ama yüzü öyle allak bullaktı ki hiçbir şey sezemiyordum.
"Marvolo?"
Arkasını döndü ve kapıya ilerledi.
"Nereye?!"
"Gidiyorum Athena. Snape'i duydun. Ya ikimizde yaşarız,ya da ikimizde ölürüz. Ben öldükten sonra lordu yok et."
"Hayır!"
İleri doğru atılıp kolunu tuttum. Bana döndü.
"Bırak beni Athena. Gidiyorum. Kendine iyi bak."
Nasıl olduğunu anlamadım. Ama gitmesini istemediğim için elimdeki son kozu oynadım.
"Seni seviyorum Marvolo."
Yüzüme oldukça acı dolu bir şekilde baktı.
"Bende seni çok seviyorum arkadaşım. Seni tanımak güzeldi."
Yüzümü ona döndüm. Aramızda santimler vardı.
"Hayır Marvolo. Ben sana aşığım. Sana hep deli gibi aşıktım."
Bir an yüzü kasılıyormuş gibi oldu. Ama mimikleri oynamadı. Sonra üç kelime döküldü dudaklarından.
"Ben seni sevmiyorum."
Sonra kolunu elimden kurtarıp çıktı.
[***]
{Biricik Yazarınızın Anlatımıyla}
Varis ormanda yürürlen kalbi küt küt atıyordu. Hala kulaklarımda ormana giripte izini kaybettirmeden önce kızın haykırdığı kelimeler vardı.
"GİTME NOLUR"
Ama gitmeliydi genç adam,sevdiği kız için bunu yapmalıydı. Kız onu sevdiğini söylediğinde nasıl da zor tutmuştu kendini itiraf etmemek için. Aşıktı o da kıza,her şeyden çok seviyordu. Ama biraz sonra yaşamı son bulacak biri için aşk itirafı pek akıllıca değildi. Bu,kızı daha fazla kendine bağlamak demekti. Sırf bu yüzden onu sevmediğini söylememiş miydi kıza?
Gitmişti. Ölüm yiyenleri içten parçalamak geri dönmüş imajı vermek için kızı bırakıp gitmişti. Ona zarar gelsin istememişti. En son istediği şeydi kıza zarar gelmesi. Ama zorunda kalmıştı işte. Şimdiyse kendi ölümüne yürürken hayatta hiç yapmamış olmanın eksikliğini hissettiği tek şey kızı hiç öpmemiş olmaktı. Ah ölmeden önce bir kerecik öpebilseydi dudaklarından. Nasılda çok isterdi. Birlikte uyudukları gece sırf onun kokusunu biraz daha içine çekebilmek için hiç uyumamıştı. Nasıl da çok sevmişti. "Mutlu sonlar yalnızca masallarda olurmuş." diye geçirdi içinden. Bu kadar sevmesine rağmen kavuşamamıştı ya,kimler kavuşsundu onlar yerine.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Arayış~Tom Marvolo Riddle
FanficYa Tom Riddle ile Lord Voldemort aynı kişi olmasaydı~ babasının lordluk mesleğini devam ettirmek istemeyen bir oğlan ve ailesinin köleliğini kabul etmeyen bir kız