KAHVEYE BAYILIRIM ✔️ | Yarı Texting

27. Bölüm

Merhabalar, hoş geldiniz.
3.000 için teşekkür ederim ❤️ Nasılsınız?

Keyifli okumalar..

~~

"Çilek hadi Metin ısrarla çağırıyor." Derya'nın bilmem kaçıncı söylenmesi üzerine aynadan tekrar kendime baktım. Gökhan'ın doğum gününe gidecektik, hah.

"Ne yapıyorsun sen?" Pat diye odaya girdiğinde irkildim. Baştan aşağı beni süzüp memnun bir şekilde gülümsedi.

"Olmuş mu?" Etrafımda döndüm. Koyu lacivert bir şort etek giymiştim, üstüne de uzun kollu beyaz, dar bir üst giydim.

"Olmuş, çok güzel olmuş." Saçlarımı da son kez düzeltip aşağıya indik. Metin apartmanın önünde bizi bekliyordu.

"Şükürler olsun Allah'ıma, gelebildiniz." Ellerini havaya açıp isyan edince göz devirdim.

"Abart." Derya Metin'in koluna girince bende yanlarında yetim evlat gibi yürümeye başladım.

"Derya!"

"Ne oldu?" Endişeyle bana döndü.

"Paketi evde unuttum, Allah beni kahretsin. Metin acele ettirdin diye oldu bunlar! Siz gidin geliyorum ben." Koşarak eve geri döndüm. Neyse ki çok uzaklaşmamıştık.

Eve girip odamdan paketi aldım, kapıyı kilitleyip asansörü bekledim.

~~

Derya'dan

Çilek beklemeyin dediği için Metin'le Gökhan'ın evine gelmiştik. Aslında babası kafe gibi bir yerde yapmak istemiş ama Gökhan zaten isteksiz olduğundan evi tercih etmiş.

"Hoş geldiniz." Gülümseyerek bize kapıyı açtı. İçeriden - muhtemelen Bilal'in seçtiği - bir şarkı sesi geliyordu. Ayrıca konuşma sesleri içerisinin kalabalık olduğunu belli ediyordu.

"Hoş bulduk." Gülümseyerek konuştum. Kenara çekilip içeriye girmemiz için yer verdi. Gözleriyle Çilek'i aradığını görebiliyordum.

"Çilek nerede?"

"Hediyesini unuttu, onu alıp gelecek." Kafasını salladı. Hediyeden çok Çilek'i görmek istediğini biliyordum, ama hediyeyi görünce de çok sevinirdi. Çilek çok uğraşmıştı.

Metin'le içeriye girdiğimizde okuldan gördüğüm kişilerle selamlaştım. Bizimkileri de gördükten sonra beraber koltuğa oturup birileriyle sohbet etmeye başladık.

"Merhabalar." İçeriye 50 yaşlarında bir adam girdi. Gökhan'ın babasıydı.

"Merhaba." Kalabalıktan ses çıkınca gülümsedi.

"Oğlumu zor ikna ettim ama hepinizin gelmesi onu mutlu etti. İlk hediyesini ben vermek istiyorum, zaten biraz durup gitmem gerekiyor. Siz gençler eğlenirsiniz." Gökhan babasının yanına gitti.

"Sana layık değil ama her zaman istediğini ve bunun için çabaladığını görüyordum." Elindeki motor anahtarını gülerek Gökhan'a uzattı.

"Teşekkür ederim." Baba oğul sarıldıktan sonra Eda'nın onların yanına gittiğini gördüm. Metin'le bizde kalkıp Gökhan'ın yanına gittik.