Ya şimdi?? Hayatında birisini istiyor musun?
İşte bu Buğlem'in bile cevabını bilemediği bir soruydu. Ama o degil miydi vazgeçilmeziyle vedalaşan simdi neydi onu böylesine çeliskide bırakan??
--------------------------------------------------------
Aşk bazen sizi hayata bağlar, bazen ise hayattan koparır. Buğlem gidenle kendini bitirmeyi secmisti. Oysa şimdi içinde adlandıramadığı bi heyecan vardı. "İki gün önce tanıştığım birisinden hoşlanmıs olamam ya!" diyordu kendisine. Belki de korktuğu o duygu, his onu hayata bağlayacak olan şeydi...
Metehan ise Buğlem'i ilk gördüğünde parçalara ayrılmış hayatını birleştirecek kisinin o olduğunu anlamıstı. Ve simdi savastığı tek şey acaba ihanet ediyor muyum hissiydi.
- Buğlem bir şey sordum..
- Anılar desem Metehan. Anılar bırakmıyor peşimi..
- Anlıyorum. İstemezsin
- Aslında... Aslında isterdim amaa beni her seyimle kabul etmeli. Yani nasıl an...
" İÇ SES :D
Ne diyosun sen Buğlem. Daha iki gün önce tanıstığın birisiyle neyin konusmasını yapıyorsun. Kendine gel! Hadi ama ic ses onda değisik bir sey var sanki o benim her seyim olurmus gibi"
Buğlem cümlesini tamamlamadan kendisiyle savaşa girip yerinde bir anda kalkar. Ona göre bu kadar ileri gitmemeliydi ama nedense icinde adlandıramadığı bir sey vardı..
- BEN OLURUM.
Ney? Ne dedi simdi bu. Dönmeli miyim? Ayy ic ses madem her halta bi yorum yapıyorsun suan da bisi desenee...
- Buğlem. Dur. Ben senin her haline varım iste. Bırak kendinle savaşmayı.
- Metehan... Bak ben suan bi sevgilim olsun istemiyorum. Ne biliyim sanki on..
- Ona ihanet ediyor gibi hissediyorsun değil mi?
-Evet.
-Bende. Ama bu hayatın bittiği anlamına gelmez ki
Belki de artık kontrol bende diye yaşamaktan vazgeçmeliyim. Hayatı oldugu gibi yaşamalıyım. Anılar belki de anı olarak kalmalı, hâlâ yaşatmaya çalışmaktan vazgeçmeliyim. Evet. Evet artık vazgeçmeliyim.
- Haklısın. Hayat devam ediyor.
Buğlem zincirlerini kırmıştı. Hiç yaşamaadıgı bir duyguyu yaşıyordu. Otuzlu yaslarında bir kadındı ama hayatında ilk defa öpüsüyordu. İcinde bir seyler kopuyordu. Ayakları yerden kesiliyordu sanki. Çok utanıyordu ama hic pisman değildi gözlerini açtı Kalbi Koray'a ihanet ettin derken aklı iyi ki yaptın diyordu. O ise ikisini de susturmayı tercih etti. Bir kere de hayat bizim hamlemizi beklesin diyordu ic sesi.
Uzun uzun adamın gözlerine baktı kadın. Evet dedi bu adam benim yurdum olabilir. Elini kalbine koydu, burası limanım, sonra basını boynuna yasladı burası da en güvenli sığınağım dedi. Yıllar sonra ilk defa bu kadar huzurlu hissetmisti kendini. İyi ki dedi sonra... Abim bu adamı iyiki çıkardı karşıma..
- Hayat ne garip değil mi hiç ummadığın anda mükemmel sürprizler yapıyor sen hayatın bana yaptığı en güzel sürprizsin Buğlem. Hayatıma hoşgeldin.
