...Buğlem...&
Kazanın nasıl olduğunu , neden olduğunu öğrenmeliydim. O çevrede bulunan tüm kameraların kayıtlarını bulduracagını söylemişti abim telefonda ama bunu nasıl yapacaktı ki? O polis değildi. Ben bunları düşünürken omzumda bir elin sıcaklığını hissettim. Ağlamaktan şişmiş gözlerimle basımı kaldırdım. Atakan. "Üzülme yenge o iyileşecek , ağladığımız için de bize çok kızacak. İnan bana dediğim olacak." buna inanmadığımı belli etmek için basımı hayır anlamında salladım. " O beni bırakamaz Atakan, bana söz verdi." dedim.
Onun yanında olmalıydım. Konusmalıydım onunla benim sesimi duyarsa uyanır o beni bırakmaz ki. Gittim doktorlarla konuştum ilginç ki hic bir doktor hayır giremezsiniz demedi. Galoş vs gibi garip şeyleri giyip yanına doğru yürüdüm. Öylece yatıyordu sevdiğim adam kanı çekilmiş gibiydi sanki. Elini tuttum sarıldım yaraları çoktu canı çok acıyordur simdi. Doktor bilincinin kapalı olduğunu ama kalbinin attığını söyledi. Hayır hayır hayır biz sonumuz böyle olmayacaktı, dört tane çocuğumuz olacaktı neden bilmiyorum ama ben hep iki derdim oda KDV dahil dört iste hayatım derdi. Hatırladıkca ağlamam daha da şiddetleniyordu. Kulağına doğru yaklaşım fısıldayarak konuştum.
"Sen benim enn uzun merhabamsın. Hatırladın mı sevgilim beni araba çarptığı zamanı. Ben üniversite 1.sınıf sen son sınıftaydın. Beni almaya gelmiştin. Bana ne olursa olsun uyanık kal demiştin. Peki sen niye uyudun? Sevgiliiimm... Sen bana ölüme gülümsemeyi öğreten adamsın. Ve simdi öğrettikleriyle yaşatan bir veda mı olacaksın? Olma. Hani bana bir söz vermiştin hatırlarsın. Sen hic birşeyi unutmazsınki.. 'Bakgüzelim, geleceğim, kopacak bir aşkı hiçbir köprü bağlayamaz, sonsuzluğa kadar yürünecek bir aşka da hiçbir duvar engel olamaz. Anladın mı? Ölsem de senden asla ayrılmam ben tam buradayım kalbinde sende benim buramda ve oradan ikimizde sonsuza kadar çıkmayacagız tamam mı ömrüm?' banaböyle demistin ne oldu vazmı gectin sözünden? Geçme sevgilim. Çünkü ben sensiz bir hiçim."
Odadan çıktığımda hıçkırarak ağlamaya başladım.
