Ben Adelina Wallace sıcacık yatağımda yatmak varken bir gece ansızın bayıltılarak eğitim tesisine getirilmiştim ben ve 9 kişi daha bu ajanlık eğitimine seçilmiştik oysa hayatım boyunca 1 kez bile yumruk atmayan beni seçmişlerdi 5 yaşından beri hepim...
Ambulans sesleri gelirken veda eder gibi öptü ve bilinci kapandı acı içinde haykırırken kollarımda buz gibi bedenini tutuyordum kanı yere doğru akmıştı ve kar ile karışmıştı ambulans geldi ve hemen aldılar arkalarından bende ambulansa bindim "B rh- kan ihtiyacımız var çok acil" dediğinde kadın yan taraftaki dolaplardan kan serumlarını aramaya başladı
"İç organlar zarar görmüş en fazla 8 dakikası var içeriye daha hızlı olmalarını söyle" dediğinde diğer kadın içeriye bağırdı sekiz dakika sonra ölebilirdi yanımızda olmayabilirdi solgun yüzü ve mor dudaklarını izledikçe ölecek gibi hissediyordum 5 dakika sonra hastaneye geldik ve ameliyathaneye aldılar kafamı ellerimin arasına aldım ve yere çöktüm ardından ekip geldi Mira yanıma oturdu herkes neler olduğunu soruyordu "Akşam yemeğe çıkacaktık ilk başta takip edildik Türk plaka tarafından sonra onu bir şekilde atlattım ve araba uçurumdan düştü ardından bi anda ters şeritte ateş açıldı ön camdan kopan parça keskin bir parça karnına saplandı" dediğimde herkes kaşlarını çattı ve Biran yanıma geldi omzumu sıvazladı ağlamamak için kendimi sıkıyordum herkes bir koltuğa otururken Mira yanımda kaldı "Çok mu kötü ?"
"Yarası çok derin Mira nerdeyse çoğu organa zarar verdi nefes sıkıntısı çekebilir yemek yemeyebilir ve en kötüsü omuriliğine düşündüğüm kadar yakınsa yüksek ihtimal felç kalabilir" dediğimde dediklerimin farkına vardım ve gözümden bir damla yaş aktı Mira anında sarılırken bende karşılık verecek güç yoktu "Çok acı çekti bayılmadan önce ölmek için yalvardı veda eder gibi konuştu kollarımda kanlar içinde buz gibi bedeni titredi"
Dediğimde konuştu "O çok güçlü biliyorsun bunuda atlatacak hadi ellerini yıkayalım" dediğinde kalktık ve lavaboya girdim kanlı ellerime baktım ardından musluğu açtım ve yıkadım çıktığımda Mira konuştu "Çocuklar Adele ulaşamayınca beni aradılar anlatmak zorunda kaldık tesiste sorun çıkardılar uçak kaldırdık bir kaç saate burada olurlar" dediğinde birbirlerine ne kadar bağlı olduklarını bir kez daha anladım ve kafamı salladım
4 saat 12 dakika sonra
Ameliyathane kapısından bir saniye bile ayrılmazken çocuklar hastaneye daldı Mira hemen Güneşin yanına gitti ve olayı diğerlerine de anlattı Kıraç delirirken Batı ve Yamaç sakinleştirmeye çalışıyordu ikisi arasındaki bağ çok daha değişikti birbirlerine uyuz oldukları zamanlar olsada abi kardeş gibilerdi Güneş bir köşede ağlıyordu
8 saat 36 dakika sonra
Güneşin ilk ışıkları doğarken ameliyathanenin kapısı açıldı herkes koşarken gelecek cevap beni öldürüyordu
"Öncelikle şunu söylemek istiyorum Adel hanım hayatta ama bedeninde büyük hasarlar kalabilir uzun süre solunum sıkıntısı çekebilir eğer cam bir milim daha içeri girseydi felç kalabilirdi hayatta olması mucize çünkü cam remen bedenini ikiye ayırmış ne zaman uyanacağını zaman gösterecek önümüzdeki saatler çok önemli eğer bu saatleri atlatırsa uyanacağını umut ediyoruz herkese geçmiş olsun" dediğinde hayatta olmasının sevinciyle gülümsedim Mira kollarını belime dolarken sarılışına karşılık verdim ardından sedye ile ameliyathaneden Adel çıktı götürürlerken yanına gittim dudakları solmuştu teni bembeyazdı ama yaşıyordu sonuçta hala hayattaydı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Foto tam olarak Adel ve Emir vibe verdiği için koydum nasılsınız canlar
