1-Yeni ev

504 39 15
                                    

Yazardan.

08.06.2008

"Hyunjin, oğlum hazır mısın?"

"Hazırım anne, geliyorum!"

Minik beden son kez baktı odasına. Bugün yeni evlerine taşınacaklardı. Bir daha bu odayı göremeyecek olmasına üzüldü. Bütün oyunlarını burada oynardı, odasını çok seviyordu. Ama annesi yeni evlerinde daha güzel bir odaya sahip olacağını daha güzel oyunlar oynayacağını söylediği için üzüntüsü azıcık hafiflemişti.

Sırt çantasını alarak odadan çıktı ve kapısını kapattı. Koşar adımlarla merdivenlerden inmeye başladı.
Annesi kapıda bekliyordu onu. Son kez yıllarını geçirdikleri eve baktılar ve kapıyı kapatıp kilitlediler.

"Baba bir daha buraya gelir miyiz?"

"Tabii geliriz oğlum, teyzenler burada oturuyor, biliyorsun."

"Evet gelelim, özlerim ben evimizi."

Gülümseyerek oğlunun başını okşadı orta yaşlı adam. Birlikte arabaya bindiler ve yeni evlerine gitmeye koyuldular.

--

Saatlerini alan uzun bir yolculuğun ardından sonunda varmışlardı minik sahil kasabasına.

Fazla kalabalık olmayan bu kasaba sahile yakın ve sessiz bir yerdi. Evlerin çoğunluğu beyaz renklerden oluşurken etraftaki yeşil ağaçlar, berrak deniz ile çiçekler sanki cennetten bir parça koparılmış ve yer yüzüne yerleştirilmiş gibi şahane bir görüntü sunuyordu.

Küçük çocuk şimdiden çok sevdiğini hissediyordu burayı. Sevinçle parlayan gözlerini camdan çekerek heyecanla konuşmaya başladı.

"Anne artık burada mı yaşayacağız?"

"Evet oğlum, beğendin mi?"

"Bayıldım, çok güzel burası. Deniz çok güzel görünüyor. Denize gireriz dimi?"

"Gireriz oğlum yerleşelim, her yeri gezeceğiz."

Kocaman gülümsemesi ile dışarıyı izlemeye koyuldu küçük oğlan.

--

Evlerine geldiklerinde büyük bir heyecan ile çıktı arabadan ve karşısındaki tek katlı ama oldukça büyük olan eve baktı minik.

Yemyeşil çimenler ve taştan bir yol evin kapısına kadar uzanıyordu. Bahçeye sırayla lavanta dikilmişti.

Evin etrafından koşarak dolandı ve arka bahçeye ulaştı. Gözlerini kocaman açtı ve büyük bir sevinç kahkahası attı küçük çocuk.

Oturma grubu, ikili salıncak, hamak, ve havuz vardı. Yine etrafta çok güzel bitki ve çiçekler yerini almıştı. Özenle bakıldığı belli olan bahçeye hayran kaldı minik beden.

Koşarak ailesinin yanına döndü ve heyecanla konuşmaya başladı.

"Anne, baba bu ev çok güzel! Sonsuza kadar burada yaşayabilirim!"

İki yetişkin güldü oğullarının bu düşüncesine.

"Gel hadi henüz odanı görmedin."

"Ah! Evet! Anne çabuk hadi odama gidelim!"

Küçük çocuğun heyecanlı hallerine tebessüm eden anne oğlunun elini tutarak eve girdi.

Şaşkınlığını ve sevincini bir kez daha dışarı yansıtan minik yerinde zıpladı bir kaç defa ve annesine sarıldı.

"Anne burası hayal ettiğimden de güzel!"

Oğlunun uzun sayılabilecek koyu kahve saçlarını okşadı genç kadın.

"Hadi o zaman odanı görelim."

Koridor boyu yürüyerek sağdaki odaya girdiler.

Küçük çocuk sevinçten bu sefer ağzı açık bir şekilde kalmıştı..

Mavi, pembe, yeşil ve beyaz renklerin uyum ile döşenmiş olan odası, hayal edemeyeceği kadar güzel geliyordu ona. Duvar kağıdı ise çiçekliydi. Çiçekleri çok severdi..

Mutluluk ile annesine sarıldı.

"Anne odam çok güzel, çok teşekkür ederim! Hayatımdaki en güzel sürpriz!"

"Beğenmene sevindim canım. Güzel bir sürpriz oldu bence de."

Uzun uzun etrafı inceledi küçük çocuk ve sonrasında yemek yemek için mutfağa geçtiler.

Sohbet ederek yedikleri yemek sırasında minik, bir soru sordu.

"Burada hiç arkadaş olabileceğim çocuklar var mıdır anne?"

"Tabii var oğlum. Babanla daha önce evi yerleştirmek için geldiğimizde yan komşularımız ile tanıştık. Yıllar önce Avusturalya'dan taşınan bir aile var. Ve seninle yaşıt bir oğulları."

"Avusturalya mı? Çok havalı.."

İki ebeveyn kahkaha attı oğullarının bu sözüne.

"Onunla tanışmak istersen, yemekten sonra dışarı çıkabilirsin."

"GERÇEKTEN Mİ!?"

"Tabii uzaklaşmadığın sürece. Buraları henüz bilmiyorsun."

"Tamam anne uzaklaşmam ki ben."

Küçük çocuk hızla yemeğini bitirdi ve dışarı koştu.

Hemen arkadaşı olsun istiyordu. Yanlız olmayı sevmezdi.

Yürüdüğü caddenin soluna döndüğünde ise bomboş bir park karşıladı onu.

Ah hayır salıncakta sallanan minik bir beden vardı.

--

Merabalarr

Bebis hyunlix kurguma hos geldiniz efenim🤏🏻

Soft ve sakin bir fic olur diye dusunuyorum (emin degilim sadece dusunuyorum)

Neyse cok konusmim

İyi gecelerr bayi bayiii🌃😴👋🏿🌟

(İkinci kez yayimliyorum yoohsn hanim surpiiiz)

Seaside town / HyunlixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin