part 5

381 57 7
                                    

Uni

"ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ"

"ဒီတိုင်းပါ။ထယ်လေးကိုက်လိုက်တာ"

"မောင်ကအရမ်းသူ့ကိုအလိုလိုက်နေတာဘဲ
မီတောင်နမ်းဘဲနမ်းဖူးသေးတာ
မောင်တို့နှစ်ယောက်ဘယ်အခြေအနေထိရောက်သွားကြပြီလဲ"

"အဲ့တော့..
ဒါက ကိုယ့်ကိစ္စပါ။
အရမ်းမစပ်စုနဲ့
ကိုယ်မကြိုက်ဘူး"

နှုတ်ခမ်းနီတွေနီရဲအောင်ဆိုးထားတဲ့သူမဟာသိပ်ကိုလှပါသည်။ဒါပေမယ့်ကျတော်သူမကိုမချစ်ပါ။

"အွန်းပါ.မောင်ကလည်း"

"အော်....
မီလိုချင်တဲ့ပစ္စည်းတွေသွားဝယ်ကြမလား။
ကိုယ် မီ ကိုလက်ဆောင်လေးပေးချငမလို့"

"တကယ်လား."

မျက်လုံးအရောင်တွေလက်လာတဲ့သူမဟာကျတော့်ပေါ်ပေါ်လာထိုင်သည်။

"တကယ်ပေါ့"

&မောင်ကအရမ်းအလိုက်သိတာဘဲ"

"ကိုယ့်ကိုရောလက်ဆောင်လေးမပေးချင်ဘူးလား"

သူမရဲ့ပေါင်ကိုပွတ်သတ်ကာပြောတော့
သူမက ကျတော့်ကိုလာနမ်းသည်။

ဒီစားသောက်ဆိုင်ကိုအပြတ်ငှားထားတာကြောင့်မည်သူမှမရှိ

"ဘာလိုချင်လို့လဲ.."


"မောင်ဘာလိုချင်လဲ
ဟော့ဒီကမီလေးသိသင့်တယ်မလား"

"ဟွန့်..
မောင်နော်"

"လာပါ။ကိုယ်ဘိုကင်ယူထားပြီးပြီ."

"အွန်း.."

"ကိုကို!!!!"

ဘယ်ကနေရောက်လာမှန်းမသိတဲ့ထယ်လေးဟာကျတော့်လက်ကိုဆောင့်ဆွဲလိုက်သည်။

သူမကတော့ပုံပျက်စွာအောက်မှာလဲနေလေသည်။

"ဘာလာလုပ်တာလဲ."

"ကိုကို...
သူနဲ့ဘယ်အဆင့်ထိတွေသွားဖို့စဥ်းစားထားတာလဲ"

"ဘယ်အဆင့်ဘဲဖြစ်ဖြစ်ဂရုစိုက်စရာမလိုဘူး.။
နေပါအုံးး
မင်းဘယ်လိုသိလည်းငါအဲ့အခြေအနေထိသွားမယ်ဆိုတာကို"

ကိုကိုWhere stories live. Discover now