Uni
ညလယ်လောက်ရုတ်တရက်နိုးလာတာကြောင့်စားပွဲပေါ်ကနာရီကိုကြည့်မိတော့သုံးနာရီထိုးခါနီး.
ဘေးနားကထယ်လေးကိုကြည့်လိုက်တော့အပစ်ကင်းစွာအိပ်မောကျနေတာကြောင့်နဖူးလေးအားနမ်းလိုက်မိ၏"ငါတို့ထယ်လေးကလေ
အိပ်နေတာတောင်ကလေးလေးလိုဘဲ
ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ."နာနေသောခါးကိုလျစ်လျူရှုကာအကျီတွေကိုအမြန်ကောက်ဝတ်ပြီးအသာလေး
ခြေထောက်ဖွနင်းကာအခန်းပြင်ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။သူများအိမ်ပေါ်တတ်ပြီးသူများသားနဲ့အိပ်ရလောက်တဲ့ထိဖြစ်သွားပေမယ့်
မနက်ကျရင်ရှက်နေမယ့်အဖြစ်ကိုတွေးမိတာကြောင့်ကိုယ်အိမ်ကိုပြန်အိပ်ရန်သာဖြစ်သည်။
မဟုတ်ရင်ထယ်ေလးမိဘကိုတောင်မျက်နှာမပြရဲဘဲဖစ်နေမည်။အိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့airconဖွင့်ပြီး
အိပ်ရာပေါ်ပစ်လဲလိုက်တော့နာလိုက်တဲ့ဖြစ်ခြင်း
အိပ်ရေးကလည်းပျက်ပင်လည်းပင်ပန်းနေတာကြောင့်အိပ်ရာပေါ်ရောက်တဲ့တခဏအတွင်းမှာအိပ်ပေိာ်သွားသည်။ကြောင်ပေါက်လေး
ဟင်..ကြောက်ပေါက်လေးဘဲ
အဝါဖျော့အရောင်လေးနှင့်မျက်ဆံညိုလေးဟာကိုယ့်ကိုကြည့်ပြီးတညှောင်ညှောင်အော်လို့နေခဲ့၏"ကြောင်ပေါက်လေး
မင်းမေမေပျောက်လို့လိုက်ရှာနေတာလား"ကိုယ့်အနားတိုးဝှေ့နေတာကြောင့်ကောက်ချီကပွတ်သတ်ပေးတော့
တော်တော်သဘောကျသည်ထင်ဇိမ်ခံနေလိုက်တာ..သို့ပေမယ့်ထူးဆန်းစွာ
တဖြေးဖြေးလေးလာတဲ့ကြောင်အဝါပေါက်လေးဟာကိုယိပါမနိုင်တော့သည်ထိ
လုံးဝမနိုင်တော့တဲ့ဆုံးနောက်ပြန်လှန်ကာပြုတ်ကျတော့.."အ....."
အိမ်မက်ကနေလန့်နိုးလာပြီးကိုယ်ပေါ်မှာဆလးလံနေတာကြောင့်ကြည့်မိတော့ထယ်လေးဟာအပေါ်ပိုင်းဗလာ....
ခဏ."ငါခုထယ်လေးတို့အိမ်မှာပဲလား"
ဘေးဘီကိုဝေ့ကြည့်လိုက်တော့
ကိုယ့်အခန်းဖြစ်နေတာကြောင့်စိတ်အေးသွားရပေမယ့်.