ELMA REÇELİ | TEXTİNG✅

FİNAL

Selam,canlar..
Final,final dedim. En sonunda final bölümündeyiz.
Diğer kurgularımda da benimle olmak isteyenler beni takip ederek yeni kitaplarımdan haberdar olabilirler.
Sizi çok sıkmadan,kısa bir aşk hikayesi yazmak istedim.
Sevmişseniz ne mutlu bana. Ben çok sevdim.
Sonlar hep mutlu bitmek zorunda değildir, tabiki çabalamaktan vazgeçersek.
Her son mutlu bitmeyi hakediyor.
Herkes mutlu sonu hakediyor..

Arkadaşlar merhaba yeni bir kitap yazdım.
Ona da profilimden ulaşabilirisiniz..

Sizi çok seviyorum🎀
Keyifli okumalar🦋

Bol bol satır arası yorum yapmayı unutmayın💐🧚🏼‍♀️

Elma Reçeli
°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●

Sabah çoktan olmuştu. Londra'daki son günümüzdü. Berkay uyandıktan sonra bizim odaya gelmişti. Kiraz,ben ve Berkay kahvaltımızı odaya istetip,kahvaltımızı yaptık. Ben bugün Ege'yi bulmak için tekrardan o sinema salonuna gidecektim.

Berkay ve Kiraz ise bugünü tamamen gezmeye ayırmışlardı.

"Kiraz aç ağzını kızım!" Elimdeki kaşığı alıp saçlarımı ovaladı."Ben yediririm,sen biraz dinlen." Berkay,Kiraz konusunda tekrar bana yardımcı olmuştu.

Üstüme salaş normal bir kıyafet giyip,saçlarımı dağınık topuz yaptım. Parfümümü sıktım ve makyajımı yaptım. Lavabodan çıkıp,Berkay ve Kiraz'ın yanına geldim. Kiraz'ı kucağıma alıp bol bol öptüm.

Kiraz'da beni öptükten sonra ben otelden ayrıldım.
Bir uber çağırıp,sinama salonunu tarif ettim.

Sinema salonunun tam önünde duruyorduk şuanda,kalbim biraz ritimsiz çalışmaya başlamıştı. Doğrular bambaşkaysa,filmi eğer kafamda kurup,düzenlemişsem. Bilmiyorum. Her şey şuanda garip ve anlamsız geliyordu.

Uberden inip,yavaşça yürümeye başladım. Gözlerim dolmaya başlamıştı. Hissediyordum onu,şuan oldukça yakınımda hissediyordum.

Yavaş adımlarla sinema salonunun kapısının önüne gelmiştim. Bir koku, bir his beni içeriye davet ediyordu.

Adımlarım yere usulca basarken,nefesimi yavaş yavaş alıp vermeye çalışıyordum.

Artık sinema salonuna girmiştim.Tekrardan Apple jam filmine bilet aldım. Film on iki dakika sonra başlıyordu. Acaba tekrar gelirmiydi?Onu görebilirmiydim?

On iki dakikanın sonunda,salona girmiştim. Tekrar aynı yere oturdum. Film çok zaman geçmeden başladı. Bu sefer salonda başka kimse yoktu. Sadece ben vardım ve evet bir ayak sesi..

Artık yalnız değildim. Arkamdan git gide bana yaklaşan,adım sesleri bunu doğruluyordu.

Bana yaklaşıyordu.Yaklaşıyordu,daha çok yaklaşıyordu...

Şuanda tam olarak benim önüme dikilmişti ama benim kafamı kaldırıp bakmaya cesaretim yoktu.

Koku,kokusunu almıştım. Tam olarak beş yıl sonra onun kokusunu ikinci kez burnuma çekmiştim. Gizlice derin bir nefes alarak,içimi onun kokusuyla şenlendirdim.İçimde oluşan parti havası,yıllardır bu kokuya hasretinin son bulması yüzündendi. Yavaşça eğilip,yanımdaki sandalyeye oturdu. Yanıma bakamıyordum. Neden bu kadar korkuyordum? Tekrar ona yakın olduğumda ya kaçıp giderse?Tekrar bir yalan çıkarsa. Buna dayanabilirmiyim bilmiyorum.