Karanlığın Güneşi

Bölüm 4:Hastanedeki Sevinç.

Gözlerimi açtım,hastaneydim,etrafımda kimse yoktu,kolumda serum takılıydı.Kapı açıldı içeriye Adin girdi."İyi misin güzelim?" Yatakta doğruldum,"İyiyim,ne oldu? Naz ve İlayda iyi mi?" "İyi,Ama Naz için aynı şeyi söyleyemem."Yanıma oturdu,"Naz,Berk'le evlenmiş,hamileymiş ama bunu saklamış,amcan o bebeği öldürdü,hemde daha doğmadan." Kaşlarım çatıldı. "Amcamı nereden biliyorsun Adin?" "Giray söyledi,yaşadıklarınıda biliyorum."
Ne yani? Giray benim hakkımdaki her şeyi Adin'e mi anlatıyordu? "Neyse,Naz iyi mi onu anlat." "Bebeğini aldılar,Odada uyuyor." Üzülmemem gerekiyordu,üzülüyordum.O şerefsizin karısına olan şey için üzülmemeliydim.Bende odada uyumuş olmalıydım,Adin'in adını sayıklamış mıydım? Ben düşüncelerle boğuşurken Adin konuşmaya girdi;"Sende ne çok adımı sayıkladın be kızım,yanındayım güzelim diyorum,Adin diye bağırıyorsun.Yanındayım sakin ol bebeğim diyorum,Adin diyerek daha çok bağırıyorsun.Baygın gibiydin,ama bilincin açık mıydı bilmiyorum.Doktorlar en son sakinleştirici uyguladı,uyudun."
Kahretsin! Adin'i sayıklamıştım. "Ee nasıl gördün beni rüyanda? Bırakıp gittiğim için mi bu kadar bağırıyordun? Çok merak ettim." sinsi bi gülüş attı. "Rüya görmedim,bayılmadan önce sana seslendiğim için öyle bağırmışımdır." "Hıı,bende yedim." göz kırptı. Odadan çıktığında hala Naz'ı düşünüyordum.Biraz zaman geçtikten sonra doktorlar içeri girdi,Bir kaç tahlil için kan aldılar.Serumumuda çıkardıklarında Naz'ın odasının numarasını öğrenmiştim,oraya doğru yürüdüğümde Naz uyanmıştı.Oldukça mutlu görünüyordu,demek ki olanlardan haberi yoktu.Kapıyı tıklattım,yanına girdim."Günaydın Nil." Teşekkür edercesine başımı salladım.Hemen söze girdim;"Olanlardan haberin var mı?" Yatakta doğruldu."Hayır,ne oldu?" Haberi olmadığını biliyordum, "Hamile olduğunu bizden saklamışsın,bir adamla evli olduğunuda saklamışsın,o adam İlayda'ya bir şey yaparsa,Adin ve ben bu kadar sakin olmayız Naz.Kılına zarar gelirse,seni doğduğuna pişman ederim.Anladın mı? Her ne kadar bu konuyu konuşamasakta o benim kardeşim.Bu konuyu konuşacağız.Geleyim asıl konuya,Bebeğin,"
karnını gösterdim."doğmayacak.Karnının iki yerinden vuruldun,bebeğini aldılar."
"Hayır,hayır,hayır,hayır! Olmaz Nil,olmaz olmaz olmaz!" Ağlamaya başlayınca,her ne kadar ağlamaktan nefret etsemde,üzülüyordum."Neden Nil? Neden?"
"Bilmiyorum," Doktorlar içeri girdi."Doktora sor." Yavaş adımlarla dışarı çıktığımda,başım dönüyordu.İlerde Adin'i gördüm,telaşlı gibiydi.Telefonla birini arıyor,açmayınca sinirleniyordu.Başım döndüğü için hızlı gidemiyordum,tam o sırada Adin bana doğru döndü.Koşan adımlarla yanıma geldiğinde;"Nil! nerdesin ya sen? Aklım çıktı aklım!" Koluna tutunduğumda;"Adin,sakin ol,Naz'ın yanına gittim,başım çok dönüyor,odaya gide,"
cümlemi tamamlayamadan Adin'in kollarının arasına yığıldım.
          (Beğendiyseniz yorum atar mısınız?)
Hastane odasındaydım,kolumda yine bir serum vardı,Adin koltukta uyumuştu.Yatakta doğruldum,gözümü ondan alamıyordum.Bir insan uyurken bile yakışıklı olabilir miydi? Elini başına koyup uyuyakalmıştı,Kollarındaki dövmeleri o kadar güzeldi ki..Üzerindeki siyah tişörtü,üstüne kalıp gibi oturduğu için kaslarını belli oluyordu ve bu beni rahatsız etmişti.Altındaki siyah pantolonu daha fazla gözüme çarparken,yataktan kalkıp yanına oturdum,dağınık saçları alnına düşerken,serumdan uzaklaştığımı,elimin acıdığını fark ettim,makineyi kendime çektiğimde yanında daha rahat oturabiliyordum.Ellerimle saçlarını geriye attığımda,kıpırdandı ve kelimeler dudaklarından döküldü;"Nil,uyumuyordum,ne zamandan beri beni izleyip,saçlarımla oynuyorsun?" Geriye çekildiğimde çok iyi bir oyuncu olduğunu anladım.
"İzlemiyordum,saçın alnına gelmişti,rahatsız oluyor gibiydin o yüzden elimle çekmek istedim." Gözlerini ovuşturdu,"hı tamam." dedi.Ben koltukta otururken,kucağıma yastık koydu,kucağıma yattı.Ve o soruyu sordum;"Saçlarını sevebilir miyim?" "Bu ellerinin bana değmesi çok güzel olacak." Gülümsediğimde,saçlarını sevmeye başladım.Gözlerini kapattığında benimde uykum gelmeye başlamıştı.Çok geçmeden Adin uyuyakaldığında,bende elimi başıma yaslayıp uyuklamaya başladım.Gözlerimi yavaş yavaş araladığımda koltukta yatıyordum.Tavana doğru baktığımda,Adin'i gördüm,benden önce uyanmış ve beni dizine yatırmıştı."Günaydın güzelim,o şekilde uyusaydın,boynun tutulacaktı,bende seni dizime yatırdım." Dizinden kalkıp doğrulduğumda,"Sen ne zaman kalktın?" "Ben uyumamıştım,uyuyor gibi davrandım.Ben uyumasaydım sen uyumayacaktın,bilirsin iyi oyuncuyum.Sen uyuduktan 15 dakika sonra seni dizime yatırdım." göz kırptı.Adin beni dizine tekrar yatırdığında Giray kapıyı tıklatmadan içeri girdi.Adin konuşmaya geçtiğinde:"Hay Giray senin yapacağın işe,senin kapı çalma gibi bi huyun yok mu?" "Yok Adin yok,beni dinleyin iş var yine.Bu Harun'un oğlu var.Oda babası gibi ve o adam evli.Onun çocuğuna bakacaksınız.Bakıcısınız yani. Bu yüzden anne-baba gibi davranın." İkimizde çocuk bakmayı sevdiğimiz için kabul etmiştik. "Ne zaman bakıyoruz?" "Yarın." Hastaneden taburcu olduğumuzda,benim evime geçtik.Hepimiz çok yorgun olduğumuz için biraz uyuyacaktık. Saat 6'ya gelirken uyandım.Adin'de salonda oturmuş telefona bakıyordu.Kapıya dayandığımda başım yine dönüyordu,midem bulanıyordu.Telefonum çaldığında zorda olsa odama geçtiğimde,hastanedeki hemşire Mine Hanım'ın aradığını gördüm.Açtığımda oldukça sakin bir ses tonuyla konuşmaya çalışıyordum."Nasılsın Nil? Sana haberlerim var." Konuşmaya başladım;"İyiyim Mine,ne haberlerin var?" "Yaptığımız tahlillerinin sonuçları çok iyi geldi.İkinci en güzel haberde şu;Hayırlı olsun,2 haftalık hamilesin!" Karnımı okşadığımda başımın dönmesinin ve midemin bulanmasının bu yüzden olduğunu anladım."Ne? Gerçekten mi? Şaka değil mi şaka yapıyorsun değil mi?" "Hayır! Hamilesin!" Kalbim hızla atarken Adin yanıma koştu."Ne oldu Nil? Neden bağırıyorsun?" Mine'ye bir şeyler söylediğimde Adin'e nasıl diyeceğimi düşünüyordum."Nil! Hadi ne oldu anlat artık!" Yatağa oturduğumda,yanıma oturması için hareket yaptım.Yanıma oturduğunda "Adin,bebekleri çok seviyorsun değil mi?" Başını salladı."Bebeklerle oynamayıda çok seviyorsun değil mi?" Başını salladı. "Peki,bizim bebeğimize bakmaya,onunla oynamaya ne dersin?" Adin ayağa hızla kalktığında "Ne?! H-Hamile misin Nil?" Gözleri dolmuştu. "Evet,hamileymişim Adin!" Gözlerim dolmuştu,minik bir bebeğe bakmak..O kadın bana annelik yapmadı,dünyaya geldiğim için nefret etmeme sebep oldu,ben tüm bunlara rağmen bebeğime mükemmel bir annelik yapacaktım.Önemli olan Giray bugün bizi boşanmak için mahkemeye götürecekti,ona ne diyecektim? Adin'le bu konuyu konuştuğumda "Of ona ne ya? Baba oluyorum ben." Hemen hazırlanıp arabaya bindiğimizde Giray bize yalan ifadeler hazırlamıştı,tahmin ettiğimden daha hızlı boşandığımızda,en yakın zamanda Adin ve Nil kılığında evlenecektik.Giray bizden önce eve gitmişti.Biz hızla giderken Giray'ın evine varmıştık bile. Giray bizi gördüğünde Adin bağırmaya başladı;"GİRAY BOMBA BİR HABERİM VAR!" "Ne oldu kimi öldürdün,Nil'e yan gözle baktı diye?" Giray'ın tepkisi beni kahkahalara boğarken Adin'de gülüyordu.İkimiz aynı anda;"ANNE OLUYORUM!" "BABA OLUYORUM!" diye bağırdığımızda Adin beni kucağına alıp döndürdü."Ne!" "Evet!" Adin ve ben kahkahalarla gülerken Giray'da bi o kadar mutluydu.Mutluydum,hiç mutlu olmadığım kadar.Adin'e yaklaşıp,kendime bile itiraf edemediğim o şeyi Adin'e itiraf ettim; "17 Ocak 2023.Ve ben seni çok seviyorum Adin."
________________________________
Saat öğlen 12.Harun'un oğlu Mustafa'nın yanına geldik.Adin dünden beri sürekli karnımı okşuyor,olan her şeyi bebeğimize anlatıyordu.Eve geldiğimizde söze girdi;"Cinsiyetini ne zaman öğreneceğiz? Ne zaman kıyafetler alacağız? Bir eve geçmeliyiz.Benim ev büyük boş bir oda var orası bebeğimizin odası olur.Senin evde kalsın öyle." "Adin sakin olur musun?Daha 2 haftalık.Küçücük bir şey."Karnımı okşadım."Beklememiz gerekiyor." Kapıyı tıklatıp içeri girdik.3 yaşında bir kızı vardı.Adı Miray.Mustafa bizi sevinçle karşıladığında yediği-yemediği her şeyi anlattı,evi tanıttı.Hemen evden çıktı,Giray iş çıkışı adamı bizim araziye getirecekti,ben Miray'a bakarken Adin işkence çektirecekti,daha sonra Adin eve gelecek,ben adamı öldürmeye gidecektim.Miray bizden korkmuyordu.Biz salonda oturken Miray konuştu;"Evcilik oynayalım mı? 3 tane bebek var hepimiz anne-baba olacağız." "Oynayalım." Odasına geçtiğimizde haddinden fazla pembeydi. Adin ve ikimiz bebekleri uyutup yan yana yatırdığımızda Ben konuştum;"Senin bebeğin,benim bebeğime sarılmış?" Adin göz kırparak konuşmaya geçti;"Benim bebek,senin bebeği beğenmiş galiba?" Güldüğümde Miray'da gülmüştü,biraz daha oyun oynadığımızda acıktığını söyledi,çorba pişirmiştim ama benden yememişti,Adin'den yemişti.Ne kadar güzel bir baba olacağını hayal ettiğimde,bebeğimizin çok şanslı olacağını hatırladım.Adin'i Giray aradığında Miray,Adin gitmesin diye ağlamaya başladığında zorda olsa uyuttum.Beşiğine yatırdıktan 1 saat sonra Adin geldi.Beşiğin başında beklemesini,beşiği sallamasını tembihlediğimde evden çıkıp araziye gittim.Derileri erimişti."Kızına bile nasıl kıydın? Nasıl yapabildin?" Soruma cevap vermeden 3 kere kalbine sıktığımda kalbi parçalandı.5 kere kafasına sıktığımda ise beyni parçalandı. Yarım saat sonra Miray'ın yanına vardığımda Miray uyanmıştı.Adin'le beraber bebek bakıyorlardı.Kapının oradan biraz onları izlediğimde Miray koşarak bana sarıldı.Miray'ı,istediği oyuncak ve kıyafetlerini aldığımızda çocuk yetiştirme yurduna bıraktık,ona geleceğimizi söyleyip yanından ayrıldık.Adin'in evine taşındığımızda,Miray'ıda yanımıza alacaktık.Naz'ı görmek için hastaneye gittiğimizde Naz'a hamile olduğumu söyledim."Çok sevindim Nil!Sağlıkla huzurla kucağınıza alın inşallah." dediğinde teşekkür ettim."Sana bir şey söylemek istiyorum." dediğinde kaşlarım çatıldı."Tabii." "Babanın eşi olduğumu biliyorsun,ben senin annenim kızım.Biri beni zorluyordu,söyleyememiştim,sana yapılan her şeyi biliyorum,bana işkence çektirdiler,göz yummak zorundaydım.Affet beni." Ağladığında fenalaşmaya başladım,başım dönüyordu,"Adin!" diyerek bağırdığımda yanıma koştu,son hatırladığım bebeğimize bir şey olmaması için ona yalvardığım ve yere yığıldığım o andı.