Dünya ikiye ayrılır derdi çoğu kişi. İyiler ve kötüler. Siyahlar ve beyazlar. Aptallar ve zekiler. Kadınlar ve erkekler. Zıtlıklar ve benzerlikler. Ama gerçek şuydu ki yanlızca aptallar dünyayı ikiye ayırırdı. Çünkü görmek istedikleri tek bir gerçeklik olurdu ve bu onları mutlu ederdi. Öyle ki o gerçekliği görmek için iyiyi ve kötüyü sınıflandırmak isterlerdi. Bana kalırsa bu bir saçmalıktan ibaret. Neden her şey siyah ya da her şey beyaz olmak zorunda? Dünya gridir. Ve yanlızca olgunlaşmamış bir insan onun siyah ya da beyaz olduğunu savunur. Aynı şekilde insanlar da iyi ya da kötü değildir. İnsanlar gridir, tıpkı dünya gibi.
Henüz olgunlaşmamış birinin yapacağı bir kıyaslamaya göre ben tamamen siyahtım. Hayatımdaki tek bir beyaz nokta bile beni yeniden ana sütünün rengine büründüremezdi. Ama her şeyden iyi bildiğim bir gerçek varsa o da benim gri olduğumdu. İsteyen siyah olarak düşünsün, bana göre sen, ben ya da bir başkası hepimiz griyiz. Şu gördüğüm bankta kart oynayan çam yarması eleman da gri, en köşede gizlice telefonla konuşmaya çalışan üniversiteyi bırakmış çocukta, az sonra kafa göz dalmak üzere olan yanımdaki iki adam için ise aynısını söylemeyeceğim. Onlar gri belki evet ama herkesten biraz daha siyah mürekkepe sahip onların grileri.
"Ya olum uzatma diyoruz işte!" Kadir'in oturduğu yerden ayaklanmasıyla önümdeki masaya ellerimi dayayarak temkinlice bende ayaklandım.
"Nolur lan uzatırsam?" diye diklendi. Henüz yirmilerinin başında olan Selçuk'un getir götür işlerini yapan çocuklardan biriydi. Artistlendiğine göre bizi tanımıyordu.
Kadir çocuğun yakasını kavradı ve bu tarafa bakan gardiyanlara aldırmayarak "Gösteririz koçum." dedi ve itledi çocuğu.
Çocuk yakalarını silkip bir bana bir de Kadir'e baktığında kafamla işaret ettim karşıdaki bankı. Neyse ki dediğimi anlayıp daha fazla bir şey söylemeden gitmişti. Selçuk böyle bebelerle uğraşma işini bize bırakıyordu. Niye mi? Kendisi yanıma gelmekten korkuyordu da ondan. Bizzat yanıma gelse kemiklerini bir bir kıracağımı sonra da o lanet olası saunada kaç gün geçirirsem geçireyim umurumda olmadığı için kemiklerini köpeklere yem edeceğimi biliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Psikolog Bey [bxb]
Teen Fictionİşine bağlı bir psikologun yüksek güvenlikli bir hapishanede çalışmasıyla başladı her şey.