Psikolog Bey [bxb]

13

...

İnsanın doğduğu günü kutlaması epey garipti. Sevinçle kutladığı mumların ömrüne eklenen saniyeler gibi söndükçe heyecanının azalması daha da garipti. Ne kadar çok mum o kadar yaş demekti! Ne kadar çok yaşta ölüme o kadar yakınlaşmak demekti. Ben doğduğum günü kutlamayı severdim. Sonuçta yaşlansak da ölecektik yaşlanmasakta. O yüzden doğum günlerini kutlamak benim için de anlamlıydı. Mart ayında doğmuştum. Bahar ile kışın arasında bir buz kesen ayaz bir çiçek açtıran yazın eseriydi benim ayım. Burçlara inanmazdım ama burcumun getirisi olduğunu düşündüğüm tek özelliğim yemek yemeyi çok sevmemdi.

Şuan da bana verilen bu sözün gerçek anlamıyla hapishanedeki ofisimde elimdeki salçalı ekmek arası peynir yiyordum. Tadının yavan olucağını düşünsem de her sabah kahvaltı yapmamaktan isyan eden midem bu sabah son beyaz bayrağını da çekmişti bu yüzden tadı son derece güzel geliyordu. Zaten yemek de ayırmazdım.

Elim gazozuma gittiğinde bir ısırık daha aldım öğle yemeğimden. Bugün ofisim epey sessizdi. Sabah Kadir denilen mahkumla bir görüşme daha yapmış ağzından hiç laf alamamamla boş boş birbirimizin suratına bakmıştık. Bana pek ısınamadığı belliydi. Ona doğru soruları yöneltmeye çalışsam da dediklerimden bir bir kaçmış söylediklerimi çok güzel sapıtarak konuyu değiştirmişti. Gerçekten bir söz ustasıydı. Bunda belki de hırsızlık yıllarının getirisindeki çapraz sorguların etkisi vardı. Son büyük soygunu başarısız geçip işbirlikçisi tarafından ele verilmişti.

Sabah Vecdet Baba ile olan konuşmalarım aklıma geldi tekrardan. Dinlediğim hikayeden sonra bir süre kendime gelememiştim. Mesleğime aykırı olarak duygusallaşıyordum. Hikayesi beni yaralamıştı, neden terapiyi tercih etmediğini anlayabiliyordum yine de paylaştıkça kendini daha iyi hissetmesini ummaktan başka bir şey gelmiyordu elimden. Hakan'ın bu adama neden bu kadar bağlı olduğunu ve saygı duyduğunu anlamaya başlamıştım. Vecdet Baba'nın bundan sonraki ömrünü dışarıda geçirmesi için elimden geleni yapacaktım. O işlediği suçların cezasını yanlız geçirdiği geceler, döktüğü onlarca gözyaşı ve sevdiğinin ruhuyla ödemişti.