9. Bölüm

152 18 69
                                    


9. BÖLÜM

Hayalet okuyucu olmayın lütfenn. Oy ve yorum çok motive ediyor 💓

X'in bakış açısınından (Kehanetin diğer Eter kullanıcısı)

*1 hafta sonra*

Bankta tek başıma oturuyordum. Bacak bacak üzerine atmış kendimi geriye doğru yaslamıştım.

Önümden geçen insanları bir süre yerinden kalkmadan izledim.

Ortalığın biraz daha boşalmasını bekliyordum. Şüphe çekmek istemezdim.

Birkaç dakika daha bekledikten sonra ayaklandım. Oturduğum yerden kalkıp ortak binaya doğru yürümeye başladım. Bir yandan da etrafa bakınıyordum.

Kimsenin olmadığından emin olduktan sonra içeriye girdim. Kendimi bulduğum ilk boş odaya atıp kapının kapandığından emin oldum.

Kulağımdaki kulaklığa iki kere tıklayıp etkin hale getirdim.

"Koschei, Duyuyor musun?" Diye karşı tarafa seslendim.

Karşı taraftan olumlu yanıt geldiğinde konuşmaya başladım. "Kütüphaneye gidiyorum. Taş oradaysa alacağım." Dedim.

Odanın zebra perdesi vardı hafifçe aralayıp dışarıya baktım. "Kimse yok burada."

Koschei, karşı taraftan konuşuyordu. "Sakın yakalanayım deme." Dedi.

Sesli bir şekilde iç çektim.

"Yakalanmayacağım. Bu okulda okuyorum. Kütüphaneye gittim diye kimse ne yaptığımı sorgulamaz."

Daha fazla söylenme dinlemek istemediğim için kulaklığı kapattım ve odadan çıktım. Koridor boyunca ilerleyip yolun sonundaki kütüphanenin önünde durdum.

Ay tılsımının bir parçası olan Girdap taşı kütüphanede bir yerdeydi. Kimse yerini bilmiyordu. Rezef bir şekilde öğrenmişti ve hemen o taşı almak için görevlendirilmiştim.

Rezef, Atlanta'nın kalbi ve Siyah zümrütü kaptırıldığı için zaten yeterince sinirliydi.

Bir kayıp daha ciddi sorunlara yol açabilirdi.

Kütüphanenin kapısını açtım. Kitapların içini aramaya başladım. Yakalanmaktan korkuyordum ama yine de devam ediyordum.

Kitapları dağıtmadan aramam gerekiyordu. Öbür türlü birisi içeri girerse açıklama yapmak zorunda kalacaktım.

İçimdeki eteri baskılayan kolyemi sıkıca tuttum. Çekip fırlatmak ve içimdeki bütün gücü taşı bulmak için kullanmak istiyordum.

Yarım saat geçmişti ama beklediğim sonuca ulaşamamıştım.

Biraz daha kitap bakarsam fenalık geçirecektim.

Son kitabı bıkkınlıkla rafa geri koyarken kapının önünden gelen sesler ile irkilip arkamı döndüm. Kapıya doğru baktım.

Birileri geliyordu?

O an aklıma gelen ilk şeyi yaptım. Raflardan rastgele bir kitap aldım ve hemen yanımdaki sandalyeye oturup kitabı açtım.

Beşler KehanetiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin