Stefanos pov:
Ξεκλειδώνω την πόρτα της αποθήκης και μπαίνω μέσα. Πετάω τα κλειδιά στο τραπεζάκι και χαλαρώνω λίγο την γραβάτα μου. Την βγάζω και την πετάω κάπου αόριστα.
Πάω προς τους καναπέδες και βλέπω τα αγόρια. Η τηλεόραση φωτίζει το δωμάτιο. Τελικά καλά κάναμε και την πήραμε, μπας και φωτίσει αυτή η κωλοαποθήκη.
Έχουν απλώσει στο τραπεζάκι πίτσες, μπύρες και τσιγάρα. Κλασικά, και μετά ο μαλάκας θα κάθεται να τα μαζεύει. Τσ Τσ Τσ Χαραμίζομαι.
«Μάγκες ο Στέφανος!», φωνάζει ο Κώστας και γελάει.
«ΕΕΕ ΠΕΝΑΛΝΤΙ ΤΙ ΛΕΤΕ ΡΕ;!;!;! ΠΕΝΑΛΝΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥΣΤΙΔΕΣ», φωνάζει ο Αχιλλέας. Έτσι κάνει όταν βλέπει ποδόσφαιρο.
«Σκάσε αγάπη μου», του λέει η Ιωάννα και το φιλάει. Την φιλάει και αυτός και εκείνη ανεβαίνει πάνω του και φασώνονται και ναι μετά βλέπουμε τσόντες.
Αράζω στον καναπέ δίπλα στον Κώστα. Ο Χρήστος λείπει. Με καμιά γκόμενα θα είναι πάλι.
Πιάνω μια μπύρα και την ανοίγω. Πίνω μια γουλιά και νιώθω το αλκοόλ να κυλά στο αίμα μου. Απόλαυση.
«Που ήσουν ρε;», ρωτάει ο Αχιλλέας, ενώ η Ιωάννα κουρνιάζει στο στήθος του.
«Κάτι μαλακίες ήθελε ο πατέρας μου να γνωρίσω έναν τύπο με την κόρη του», λέω χαλαρά ανοίγοντας μια σακούλα με πατατάκια.
«Ωραία γκόμενα;», ρωτάει ο Κώστας χώνοντας το χέρι του μέσα στα πατατάκια. Μωρέ θα στο κόψω εγώ το χέρι που τρως το φαΐ μου.
«Μπαα, αυτή η καινούρια ήταν», απαντώ εγώ.
Πετάω ένα πατατάκι στον αέρα και αυτό προσγειώνεται στο στόμα μου. Χα, το έπιασα.
«Φερτά δω», λέει η Ιωάννα αρπάζοντας τα πατατάκια μου.
Ε ρε κόλλημα σήμερα. Πάρτε τα δικά σας.
«Την Εύα εννοείς;», ρωτάει ο Κώστας.
«Ναι αυτή την Εύα», λέω ενώ αρπάζω πίσω τα πατατάκια μου.
«Δεν την λες και άσχημη, ωραία κοπέλα, αλλά λίγο πως να το πω. Πολύ παρθένα;», λέει ο Κώστας.
«Καλά μάγκες χέστε την γκόμενα. Ο Χρήστος που σκατά είναι για μπύρες τον στείλαμε όχι για βόλτες», πετάγεται ο Αχιλλέας.
«Πάλι θα είδε καμία στο περίπτερο και θα της την πέφτει», λέει η Ιωάννα στριφογυρίζοντας τα μάτια της.
Εκείνη την ώρα κάποιος χτυπά την πόρτα με δύναμη. Χαμηλώνουμε την τηλεόραση και κοιτιόμαστε. Δεν μπορεί να είναι ο Χρήστος. Αυτός έχει κλειδιά. Και να είναι όμως δεν θα χτύπαγε έτσι. Η πόρτα συνεχίζει να χτυπά μανιακά.
YOU ARE READING
ΜΗ ΜΕ ΑΦΗΣΕΙΣ
Teen Fiction~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Η Εύα μετακομίζει χιλιόμετρα μακριά από τους φίλους της, σε μια νέα πόλη με το μόνο της στήριγμα τον πατέρα της. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της μετά τον χαμό της μητέρας της ήταν αρκετά δύσκολα και η μετακόμιση ήταν έν...
