❣️ ညီငယ္ ❣️
- ၁၀ -
🌜ကိုယ္ပင္ပန္းတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္ေျပးသြားႏိုင္တဲ့ေနရာက ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့လူရဲ့ ရင္ခြင္ပဲရိွတယ္ ..
အဲ့ဒီလို ေျပးသြားလိုက္လို႔ ကိုယ့္ကိုႀကိဳဆိုမဲ့လူကလဲ ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့လူပဲ .. ကြၽန္ေတာ္က ၪီးတအတြက္ အဲ့ဒီလိုလူမ်ိဳးျဖစ္ေပးခ်င္တယ္🌛
(၁)
မနက္ခင္းေနေရာင္ျခည္က မ်က္ႏွာတၫ့္တၫ့္အေပၚသို႔ က်ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ္ အိပ္ရာမွမထခ်င္ေသး ။ မ်က္လံုးကို မဖြင့္ခ်င္ဖြင့္ခ်င္ျဖင့္ဖြင့္ၿပီး နာရီကိုၾကၫ့္လိုက္ေသာအခါ မနက္ခုနစ္နာရီေက်ာ္ေနၿပီျဖစ္သည္ ။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွ အိုးသံခြက္သံမ်ားကို ၾကားေနရသျဖင့္ ညီငယ္ႏိုးေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ မထခ်င္ေသးေသာ္လည္း အလုပ္သြားရအံုးမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အိပ္ေနရာမွထကာ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္ ။
" ေဟာ .. ဉီး .. ႏိုးၿပီလား "
ဟူေသာ ေမးခြန္းႏွင့္အတူ ကြၽန္ေတာ့္ခါးေပၚေရာက္လာသည့္ ေနြးေထြးေသာလက္တစ္စံုေၾကာင့္ မနက္ခင္းသည္ လွပခဲ့သည္ ။
" ႏိုးရင္မ်က္ႏွာသြားသစ္ေတာ့ .. မနက္စာျပင္ထားမယ္ "
အမိန္႔ေပးျခင္းမဟုတ္ပဲ ေတာင္းဆိုသည့္စကားသံအဆံုးတြင္ ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းညိတ္၍ ေရခ်ိဳးခန္းရိွရာဆီ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္ ။
(၂)
" ၪီး .. ခ်စ္ျခင္းေမတၲာကို ဘယ္လိုခံယူထားလဲ "
ကြၽန္ေတာ္ အလုပ္သြားကာနီး အဝတ္အစားလဲေနစဉ္ အဝတ္ဗီရိုကိုမွီ၍ ေမးလိုက္ေသာ ညီငယ့္ေမးခြန္းေၾကာင့္ မ်က္ေမွာင္ႀကံဳ႔လိုက္ကာ
" ဘာကိုဘယ္လိုခံယူရမွာလဲ "
ဟု ျပန္ေမးလိုက္သည္ ။
" ခ်စ္ျခင္းေမတၲာေလ .. ၪီးတ ကြၽန္ေတာ့္ကိုခ်စ္တယ္မဟုတ္လား .. ကြၽန္ေတာ့္အေပၚမွာ ၪီးတ ဘယ္လိုခံစားရလဲ "
ညီငယ္ ထပ္ေမးေသာအခါမွ ကြၽန္ေတာ္ ၿပံဳးလိုက္ကာ
" ညီငယ့္အေပၚမွာ ကိုယ္ဘယ္လိုခံစားရလဲဆိုေတာ့ .. ညီငယ္ က ႏြံလိုပဲ .. ကိုယ္ရုန္းေပမဲ့ ဘယ္ေတာ့မွ ရုန္းလို႔မလြတ္တဲ့ ႏြံ ... ကိုယ္ကလဲဘယ္ေတာ့မွ ရုန္းမထြက္ခ်င္မိတဲ့ ႏြံ "
BẠN ĐANG ĐỌC
ညီငယ္ / ညီငယ် (15)
Lãng mạnဒုတိယေျမာက္ေရးထားတဲ့ဇာတ္လမ္းပါ ဒုတိယမြောက်ရေးထားတဲ့ဇာတ်လမ်းပါ
