ရှောင်ပုန်းဖို့မကြိုးစားနဲ့ ⧼⧼ဘာသာပြန်⧽⧽

12 Zawgyi

Chapter 12 - ဖိုက္တင္း! ခ်စ္တယ္

*******

ထိုေနရာသို႔ ယဲ့ေယာင္ေရာက္လာသည့္အခါ ေက်ာက္တုံးႀကီးတစ္တုံးေပၚတြင္ ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်လ်က္ ထိုင္ေနေသာလု႐ႊမ္းအားေတြ႕လိုက္ရသည္။

ယဲ့ေယာင္မွာပိုလို႔ေတာင္ ထိတ္လန့္သြားၿပီး သူ႕ဆီေျခလွမ္းက်ဲႀကီးမ်ားနဲ႕ အေျပးအလႊားေျပးသြားေတာ့သည္။ "မင္းအဆင္ေျပရဲ႕လား? ဘယ္ေနရာမွာ ဒဏ္ရာရသြားတာလဲ? မင္းကိုေဆး႐ုံပို႔ဖို႔ ငါတကၠစီေခၚလိုက္မယ္။ ခဏေလးသည္းခံေပး"

လု႐ႊမ္းရဲ႕ပုံက ျပင္းထန္ေသာတိုက္ပြဲကို ရင္ဆိုင္ႀကဳံေတြ႕ခဲ့သည့္ပုံေပၚေပမဲ့ သူကယဲ့ေယာင္ကို ၿပဳံးျပေနဆဲ။ "ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြားမဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္မပူနဲ႕။ အကုန္လုံးဒဏ္ရာအေသးစားေလးေတြပဲ"

လု႐ႊမ္း ေျပာတာကို ယဲ့ေယာင္မယုံပါေခ်။ တကၠစီေရာက္လာသည့္အတြက္ လု႐ႊမ္းကိုကားထဲသို႔ ထိုးသိပ္ထည့္လိုက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သားေဆး႐ုံသို႔ အေလာတႀကီးသြားလိုက္ေတာ့တယ္။

ကားထဲရွိအလင္းေရာင္ႏွင့္ လု႐ႊမ္းရဲ႕ဒဏ္ရာေတြကို ယဲ့ေယာင္စတင္စစ္ေဆးသည္။

လု႐ႊမ္း သူ႕ကိုဖုန္းေခၚတုန္းက သူေျခေထာက္နာေနတယ္လို႔ ေျပာတာေၾကာင့္ ယဲ့ေယာင္၏ပထမဦးဆုံးတုံ႕ျပန္မႈမွာ လု႐ႊမ္းရဲ႕ေျခေထာက္ေတြကို စစ္ေဆးတာပင္။

လု႐ႊမ္းက အနက္ေရာင္ပြေယာင္းေယာင္းေဘာင္းဘီကိုဝတ္ဆင္ထားသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေဘာင္းဘီရွည္တစ္ဖက္၏ဒူးေခါင္းေပၚတြင္ ညစ္ပတ္ေပေရေနၿပီး ဖုန္မႈန့္မ်ားရွိေနခဲ့သည္။ ထိုေနရာကတစ္စုံတစ္ခုႏွင့္ ထိခိုက္ခံလာရမွန္းသိသာလွသည္။

ယဲ့ေယာင္ လု႐ႊမ္းရဲ႕ေဘာင္းဘီရွည္ကို ဂ႐ုတစိုက္နဲ႕ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆြဲတင္လိုက္ၿပီးေနာက္ လု႐ႊမ္းရဲ႕ဒူးေခါင္းေပၚကဒဏ္ရာမွာ ေသြးထြက္ေနသည္ကို သူျမင္လိုက္ရကာ ပင့္သက္မရွိုက္ပဲမေနနိုင္ေခ်။

ဘယ္သူမွမထိေတြ႕နိုင္ေသာ Gao Lingပန္းပြင့္ေလးဟု သူ႕အတန္းေဖာ္ေတြကေတာင္ လွ်ို႔ဝွက္စြာေခၚတြင္ခဲ့သည့္လူမွာ မ်က္ေမွာင္မ်ားၾကဳတ္လ်က္ မ်က္လုံးထဲတြင္စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္းမ်ားအျပည့္ျဖင့္ "ငါတို႔ကားေပၚကဆင္းရင္ ငါမင္းကိုေဆး႐ုံဆီသယ္သြားေပးမယ္။ မင္းလမ္းမေလွ်ာက္နဲ႕"