Chapter 18: ဝေးကွာနေသည့်ကာလ
•••••••
"မင်း ......" အရာအာလုံးက အိမ်မက်တစ်ခုလိုပဲ အစစ်အမှန်မဟုတ်ဘူးလို့ ယဲ့ယောင်ခံစားလိုက်ရတယ်။ သူ လက်ဆန့်ထုတ်ပြီး လုရွှမ်းရဲ့မျက်နှာကို ဆွဲဆိတ်ကြည့်လိုက်သည်။ အကုန်လုံးကအစစ်အမှန်တွေလို့ သူမယုံကြည်နိုင်သေးခင်မှာပဲ လုရွှမ်းရဲ့ပြုံးဖြဲဖြဲလုပ်နေတာကို မြင်လိုက်ရတယ်။ "မင်းဘာလို့ ဒီမှာရှိနေတာလဲ?"
"ဘာလို့ မေးတာလဲ၊ သေချာပေါက်ပေါ့ ငါမင်းကိုလွမ်းလို့ ဒီကို ရည်ရွယ်ပြီးလာတာ" လုရွှမ်းက လူကိုလွှတ်ပေးလိုက်ပြီး ဂုဏ်ယူစွာနဲ့ဆိုသည်။ "ငါဒီမနက် ၆နာရီflightနဲ့ တမင်ကိုအပြေးလေးလာခဲ့တာ"
ဒီမနက် 6နာရီ လေယာဉ်မှီဖို့ စောစောထရတာက လုရွှမ်းကိုနည်းနည်းတော့ ပင်ပန်းစေပေမဲ့ ဒီပင်ပန်းမှုက ယဲ့ယောင်ကိုစောစောတွေ့ရလို့ ပျော်သည့်အပျော်နှင့် နှိုင်းယှဥ်လျှင် ထည့်ပြောဖို့ရန်ပင် မထိုက်တန်ပါချေ။
အခု သူ့အရှေ့၌ ယဲ့ယောင်အမှန်တကယ် ရပ်နေတာကိုမြင်ရတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ခွဲခွာရသည့်အချိန်ကတည်းက ဗလာဖြစ်နေတဲ့လုရွှမ်းနှလုံးသားမှာ ပြန်လည်ဖြည့်တင်းလာခဲ့သည်။ သူသည် ယဲ့ယောင်ရဲ့လက်ကိုဆွဲကိုင်လိုက်ပြီး နောက်တစ်ဖန်မေးလိုက်ပြန်သည်။ "ငါ့ကိုလွမ်းလားလို့?"
"...... အမ်း " ယဲ့ယောင်က နူးညံ့စွာတုံ့ပြန်သည်။
လုရွှမ်းမျက်နှာပေါ်ရှိ အပြုံးမှာ မဖုံးနိုင်မဖိနိုင်ဖြစ်ပေါ်လျက်။ သူတစ်ဖက်လူကို မတွေ့ရသည်မှာ အတော်ကြာပြီ။ သူ ယဲ့ယောင်ကို တကယ်ပွေ့ဖက်ထားချင်တယ်၊ လုံးဝမလွှတ်ပေးပဲနဲ့လေ။ ဒါမှမဟုတ် ညကျရင် နှစ်ယောက်သားကုတင်ပေါ်မှာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပွေ့ဖက်ထားကြရင်း စကားပြောကြမယ်။ မဟုတ်ရင်လည်း တစ်မှေးမှအိပ်မပျော်ရင် သူကကုလားထိုင်ပေါ်ထိုင်ပြီး ယဲ့ယောင်ကသူ့ပေါင်ပေါ်မှာထိုင်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင်၍ ထွေရာလေးပါးစကားပြောကြမည်။ တွေးကြည့်ရုံနဲ့တင် သူ့နှလုံးသားတစ်ခုလုံး နွေးထွေးလာပြီး အလွန်ပင်ဝမ်းသာပီတိဂွမ်းဆီထိရသည်။
YOU ARE READING
ရှောင်ပုန်းဖို့မကြိုးစားနဲ့ ⧼⧼ဘာသာပြန်⧽⧽
RomantizmStart date _ 15/3/2023 End date - I don't own this novel and cover art. Just a fan translation. All credit to original author & artist.
