19

1.3K 209 20
                                    

Chapter 19: မင်းအနားပဲကပ်နေမှာ

•••••••


သူတို့ရဲ့အထက်တန်းကျောင်းဝန်းထဲသို့ ယဲ့ယောင်အနောက်မှ လုရွှမ်းလိုက်ဝင်ကာလာ ဘေးဘီကြည့်၍ သက်ပြင်းချနေတော့သည်။

"မင်းမှတ်မိသေးလား ကျောင်းဌာနမှူးက စုံတွဲငယ်လေးတွေကိုဖမ်းဖို့ ဒီကိုခဏခဏလာတတ်တာကိုလေ? အဲ့မြင်ကွင်းတွေက တော်တော်စိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်းခဲ့တာ။" လုရွှမ်းက အတိတ်ကိုပြန်အောက်မေ့ကာ "မင်းနဲ့ငါက ဘေးမှာရပ်ပြီး ပျော်စရာလေးတွေကြည့်နေပေမဲ့ သူကငါတို့ကိုတော့ ဘယ်လိုမှမဖမ်းနိုင်ဘူးလေ"

ယဲ့ယောင်တို့အထက်တန်းကျောင်းမှာ တောအုပ်လေးလိုမျိုး ချောင်ကျပြီးလူသူကင်းတဲ့သီးသန့်နေရာမျိုးတော့မရှိပေ။ သို့ပေမဲ့ ထိုနေရာ၌ အလုပ်မလုပ်တော့တဲ့ရေပန်းကန်နဲ့ တစ်နှစ်ပတ်လုံး မီးတွေမဖွင့်ထားတာကြောင့် ကျောင်းမှာအဆောင်နေတဲ့စုံတွဲတွေက ညဘက်တွင်ထိုနေရာ၌ ချိန်းတွေ့ရတာကိုသဘောကျကြလေတယ်။

ထိုနေရာလေးက အေးမြတာကြောင့် ညဘက်ကိုယ်ပိုင်စာကြည့်ချိန်ပြီး၍ အဆောင်ကိုမပြန်လာခင် ယဲ့ယောင်သည်လည်း လုရွှမ်းနှင့်အတူထိုနေရာ၌ လျှောက်ကြည့်တတ်သည်။ လမ်းတစ်လျှောက်တွင်လည်း ကျောင်းဌာနမှူးက ကျောင်းသားတွေကို လိုက်ဖမ်းနေတာ ကြိမ်ဖန်များစွာမြင်တွေ့ခဲ့ဖူးသည်။

"တကယ်တော့ သူ ငါတို့ကိုလည်းသံသယဖြစ်လောက်တယ်" ယဲ့ယောင်ပြုံးလိုက်သည်။ "ထူးဆန်းတယ်၊ ငါတို့ကို သူဘယ်လိုတွေးခဲ့မလဲမသိဘူး"

"အမှန်ပဲ မိန်းကလေးနှစ်ယောက် အချင်းချင်းဖက်နေတာ၊ လက်ချင်းတွဲနေတာဆို  ဘယ်တော့မှသံသယမဝင်ဘူး! ဒါပေမဲ့ငါတို့ကျ သင်္ကာမကင်းဖြစ်တယ်။ ခွဲခြားခွဲခြားနဲ့!" လုရွှမ်းရဲ့မျက်နှာက သူမတရားခံနေရကြောင်း ဖော်ပြနေတယ်။

ကျောင်းဂိတ်တံခါးက မပိတ်ထားဘူး။ ဆယ်ကျော်သက်လေးတချို့က ကျောင်းရဲ့ဘတ်စကတ်ဘောကွင်းတွင် ကစားရန်ကျော်ဝင်သွားကြတယ်။ ခပ်လှမ်းလှမ်းရှိအားကစားကွင်းမှ ရွှင်လန်းတက်ကြွသောလေထုက ယဲ့ယောင်ရဲ့နားအတွင်းသို့  ခပ်ယဲ့ယဲ့ဝင်ရောက်လာသည်။

ရှောင်ပုန်းဖို့မကြိုးစားနဲ့ ⧼⧼ဘာသာပြန်⧽⧽Where stories live. Discover now