SENSEDİM (bxb)

29. Bölüm

İsterim.

Bu cevabı vermiştim Alphan'a.

Açıkçası pişman falan da değildim. O an aklımdan ve kalbimden ne geçiyorsa onu söylemiştim.

İsterdim, onunla bir ilişki yaşamak isterdim.

Ve bu ilişkiyi yaşayacaktımda. Her ne kadar gizli bir ilişki olması 'gerektiği' halde bu pekte umurumda değildi. Sonuçta Alphan benim yanımda olacaktı. Sevgi insanlara anlatılarak gösterilemezdi ki sonuçta. Bana olan sevgisini sadece bana göstersede  yeterliydi bana.

Son bir aydır böyleydik işte.

Sevgili?

Her neyse işte. Mutlu muydum? Fazlasıyla.

Beni strese sokan bir baba ve abi faktörü olmasına rağmen şu an durumlar iyi gibiydi.

Alphan'ı hala tam anlamıyla tanıyor değildim. Sonuçta tanışalı yıllar olmamıştı, sadece birkaç ay olmuştu. Yinede hakkında çoğu şeyi biliyordum.

Mesela şu an birkaç metre ötemizdeki masada oturan Batuhan'dan hiç hazzetmediğini biliyordum.

"Çocuğa öldürecek gibi bakmasan mı acaba?" dedim Alphan'ın koluna dokunup.

"Akşam akşam olay çıkartmak istemiyorsa bakmayacak öyle." dedi elini sandalyenin arkasından omuzuma atarken.

Göz ucuyla Batuhan'ın olduğu tarafa baktığımda ayaklanmış, bizim olduğumuz tarafa geldiğini gördüm.

Sadece birkaç saniye sonra oturduğumuz masanın karşınına gelmiş ve sandalyeyi çekip oturmuştu.

Onun bu hareketiyle Alphan öldürücü bakışlarını tekrardan Batuhan'ın üzerine dikmişti.

"Kardeş sen kaşınıyorsun, kaşırsam da kötü olucak, kaldır götünü siktir git." dedi Alphan dişlerinin arasından. Kolunu arkamdan çekmiş, masanın üzerine koymuştu.

Batuhan, Alphan çok komik bir şey söylemiş gibi gülmüştü. "Kaşısana."

Alphan, Batuhan'ın bu sözüyle sandalyeden kalkmış masanın karşısına geçmişti.

Batuhan'ı ensesinden kedi gibi tutarak sandalyeden kaldırmış oturduğumuz minik kafe'nin çıkışına doğru yürütmeye başlamıştı.

Çıkış kapısının önüne gelince Batuhan'ı ittirmiş, yere düşmesini sağlamıştı.

Batuhan yere düştüğü an Alphan arkasını dönmüş ellerini sanki toz varmış gibi silkeleyerek yanıma gelmişti tekrardan.

"Yere yapıştı sülük gibi." dedi gülerek.

Bende kafenin kapısının önünde hala yerde yatan Batuhan'a baktım.

"Kafasını çarpıp bayıldı mı acaba? Ölmesin şimdi." dedim gülerek.

Ama gülüşüm yüzümde solmuştu.

"Cidden bayıldı sanırım." dedim ayağa kalkarak.

Alphan'a kısa bir bakış atıp kafe'nin çıkışına doğru ilerledim ve dışarıya çıkıp yerde yüz üstü yatan Batuhan'ın yanına doğru ilerledim.

Alphan da sinirli sinirli arkamdan geliyordu.

Batuhan'ın yanına gelip ayağımın ucuyla omuzundan dürttüm.

"Cidden bayılmış sanırım."