SENSEDİM (bxb)

34. Bölüm

Günlerdir odamdan çıkmamış düşünüyordum.

Abim ve annem ilk başlarda endişelenmiş ama sonrasında benim bir şey anlatmayacağımı anlayıp sürekli yanıma gelmekten vazgeçmişlerdi.

Sahi söylesem ne söyleyecektim ki?

'Anne senin oğlun gibi gördüğün adam benim sevgilim, onu aldattığımı sandığı için aramız bozuldu. Birkaç gerçeğin farkına vardım moralim bozuk.' mu diyecektim?

İşin sonunda yine ben kalıyordum tek başıma.

Kimseyle konuşasım da yoktu zaten.

Aslında Alphan ben odama kapandığımdan beri iki-üç kere aramıştı ama açmamıştım.

Açamamıştım.

Konuşmaya cesaret edememiştim. Duyabileceğim en ufak şeyden bile korkuyordum.

Bu yüzden kaçıyordum.

Ama sanırım kaçışım buraya kadardı.

Odamın kapısının yerinden çıkarılacak gibi açılmasıyla bakışlarım hızlıca oraya dönmüştü.

Alphan kıpkırmızı olmuş yüzüyle hızlıca odama girmiş sert bir şekilde kapıyı kapatmıştı.

Kapattığı kapıyı üzerindeki anahtarla iki kere kilitlemiş uzandığım yatağa doğru yürümeye başlamıştı.

Ben ise o sırada yorganı üzerimden çekmiş ayağa kalkmıştım.

"Batuhan'la konuşmuşsun. Ben seni birkaç ay'a bırakır, gider evlenirmişim. Sevgili olmamız bile saçmaymış, sen kaç yaşındaymışsın ben kaç yaşındaymışım. Böyle mi düşünüyorsun?"

Diye bağırarak konuşmaya başladı Alphan.

"Sessiz ol, abim duyacak." dedim söylediği şeyleri görmezden gelerek.

"Cevap ver!" diye bağırdı bu sefer önceki ses tonundan çok daha yüksek bir ses tonuyla.

"Batuhan haklıydı. Günün sonunda sen de evleneceksin sonuçta. Sonsuza kadar evlenme ihtimalinin olmadığı birisine mi bağlı kalacaksın? Sonsuza kadar ergen'in birine mi aşık olacaksın?" dedim onun aksine sakin bir şekilde.

Yatağımın ucuna oturdum ve aşağıdan kafamı kaldırıp Alphan'ın yüzüne baktım.

"Cidden böyle mi düşünüyorsun?" diye sordu biraz önce bağırmıyormuş gibi sakince.

Sadece yüzüne baktım ve cevap vermedim.

Söylecek laf'ım yoktu.

Birkaç saniye gözlerimin içine baktı ve geldiği gibi odamdam hızlıca çıktı.

Yine odamda kendimle yalnız kalmıştım..