JADE
After nung nangyare, may limang araw na din ang lumilipas, naging mas malapit kami ni Althea sa isa't-isa, lalo namin minahal ang isa't-isa.
Muntik ko pa makalimutan, di pa pala ako nakaka enroll. Magpapasukan na eh.
Pasama ka kay Lablab mo
Yun konsesnya ko, ngayon lang nakapag isip ng tama. Hahaha.
Agad ko dinial yun number ni Althea ko.
Calling Althea ...
(Hello Lablab, aga mo ata magising)
"Lablab, 10:00am na kaya, grabe to pinuyat mo na naman sarili mo sa c.o.c nuh?"
(Hahahaha sorry lablab, attack na kase kagabe kaya yun 2am na kami nakatulog nila Kathleen)
"Lablab, papasama sana ako sayo"
(Saan po lablab ko?)
"Sa school lablab ko, di pa pala ako nakaka enroll"
(Hahaha grabe ka lablab, sa diname dami ng pwede muntik makalimutan yun pa?)
"Please????"
(Okay po, mga what time?)
"Now na sana"
(What??? As in ngayon na?)
"O-opo, pero kung busy ka, kahit ako na lang mag-isa"
(No, okay lang po, sige mag-aayos na ako)
"Sunduin kita jan ha?"
(W-wag na po, ako na lang punta jan sainyo)
"Hahaha dali na, ako na susundo sayo"
(Eeee lablab naman eh)
"Dali na, I insist"
(If you say so, maliligo na po ko, tawag ka na lang po pag andito ka na)
*tooooooot* *tooooooot*
Inend ko na yun call. Gosh Im so Excited! Magkikita na naman kami ng lablab ko.
!knock ! Knock !
"Sino po yan?" Tanong ko.
"Anak?" Si mama pala. Agad ko pinagbuksan.
"Bakit ma?" Tanong ko.
"Wala lang, namiss ko lang ang bunso ko" sabay yakap sakin ni mama.
"Mama naman eh, ou nga po pala mag-enroll na po ako ngayon" masayang sabi ko kay mama.
"Ngayon ka pa lang mag-eenroll?" Gulat na sabi ni mama.
"O-opo, nakalimutan ko po eh, hayaan niyo na po, magpapasama na lang ako sa Kaibigan ko po" masayang sabi ko.
"Sino naman yang kaibigan na yan?" Takang tanong ni mama.
"Si La-Althea po, yun kinuwento ko sayong almost 6 footer na kaibigan ko po" masayang sabi ko uli. Pag nababanggit ko talaga siya di maiwasan yun ganito ako. Muntik pa maging Lablab.
"Aa, gusto ko siya makita, dito kayo mag dinner sa bahay, sabihin mo sakaniya... At simple lang suotin mo anak, di sayo bagay yun sobrang bongga na damit" then umalis na si mama, aasikasuhin na naman niya ang mga negosyo.
Di man lang ako nakapag thank you. Pero ang masaya ako, dahil magdidinner dito sa bahay si Lablab ko. Lalo tuloy ako naexcite.
Dalian mo na!!! Dami pa kase kaanuhan eh!
Ito na at binilisan ko na mag-ayos. Ang suot ko ay simplen polo shirt and leggings, tas naka sneakers and sempre di mawawala yun cap. Then brush up. Konting lagay ng lip gloss.
Nang matapos ako mag-ayos ay agad ako nagpaalam kay Mama na aalis na ako, marunong na ako magdrive, actually may license na ako kaya ako na lang ang mag drive ng Ferrari 458 Italia 2015, ngayon ko na lang uli to magagamit . Dala ko na din mga requirements ko.
Pag sakay ko, ng ferrari, tinawagan ko muna si Lablab ko.
Calling Althea ...
(Hello lablab)
"Lablab, papunta na po ako jan ha"
(Sige po, commute ka? Or may dala kang sasakyan?)
"Sempre may dala ako sasakyan. Di pwede mag commute yun prinsesa ko, sabihin niyan di kita kaya buhayin"
(Sige lang lablab, I'll wait you here,ingat ka po)
*tooooooot* tooooot*
Ang sayaaaaaaa ... Sana ganito lagi. Mamaya ko na sasabihin na dito na siya sa bahay magdinner.
Pina andar ko na yun engine. Then konting linis ng uupuan ng mahal ko. Di ito pwede marumi eh.
*****
Andito na ako sa Landmark kung saam dito kami una nagkita.
Calling Althea ...
"Hello lablab, saan ka na po?"
(Dito na po sa landmark, saan ka?)
"Hanapin mo po"
(Eeee lablab naman eh)
Ang totoo niyan katapat niya na yun kotse ko. Di pa niya napapansin.
*toooooot*tooooot*
Inend ko na yun call. Paiyak na yun lablab ko. Binuksan ko na yun pinto ng driver seat.
Di man lang nagreact nun lumabas na ako. Ni hindi tumingin sakin? Hala ka nagalit na.
"Lablab, wag ka na po magalit" pagmamaka-awa ko sakaniya.
"Bahala ka, maghanap ka ng iba mong kasama" inis niyang sabi. Hmmm back hug lang katapat nito eh.
Binack hug ko siya, eh dahil mas matangkad siya sakin isinandal ko na lang yun ulo ko sa may likod niya. Wala na ako pake kung pinagtitinginan kami.
"Lablab, wag ka na magtampo" malambing kong sabi.
"Bahala ka" pilit siya kumawala sa pagkakayakap ko. Sorry lablab, nagmartial arts ako, kaya kaya ko yun lakas mo.
"Lablab naman eh, pleaseee wag ka na po magalit, diba pangarap mong sumakay sa luxury car?" Masayang sabi ko sakaniya.
"Di naman kase lahat dapat idaan sa biro" malumamanay na niyang sabi.
"Tara na" aya ko sakaniya. Inilalalayan ko siya sa pagsakay sa kotse ko. Di pwede pabayaan yun lablab ko.
Pagsakay namin sa kotse, ninakawan ko siya ng kiss kaso sa gilid lng ng lips.
"Lablab?" Narinig kong sabi niya.
"Po?" Sabay nagpout si Lablab ko.
"Hmmmm pout pa, pwede naman magsabi" natatawa kong sabi.
Then ayun naka ilang minutes din kami nag kiss. Then pinatakbo ko na yun sasakyan.
"T-teka Lablab, marunong ka pala" nagulat yun lablab ko, at parang ngayon lang nag sink sa utak niya na kaming dalawa lang ang magkasama.
"Oo lablab, bata pa ako marunong na akoag drive" then kininditan ko siya.
"Tse, lablab wag mo ko daanin sa ganyan mo" namumula yun lablab ko. Ang cute eh.
"Lablab, suotin mo to" iniabot ko sakaniya yun isang shades ko, dahil aalisin ko yun roof ng kotse.
"Cool!" Yun lang nasabi niya dahil sa tuwa. Halatang tuwang-tuwa ang lablab ko.
"Happy?" Tanong ko habang nagdadrive ako.
"Lablab, makita pa lang kita, masaya na ako" nakangiti niyang sabi.
Sheeeeet kinikilig ako. Napangiti na lang ako sa kilig eh. Yun mga simpleng banat niya, ang lakas ng impact sakin eh.
============================
A/N :: SORRRRRRRRY NATAGALAN PO YUN UD. MEDYO NABUSY LANG PO MAY PASOK NA PO KASE, DON'T WORRY REGULAR KO PO TO IUPDATE..
SUPPORT DIN PO NTIN ANH RASTRO SA VOTING CONTEST...
P.S VOTE AND COMMENT.
BINABASA MO ANG
Till It's Time
RomanceLove will conquer everything, sabi nga hahamakin ang lahat para lang sa iniibig. Mahirap dahil puro sakripisyo pero yun ang pag-ibig kailangan mo maging matatag sa mga darating na pagsubok. Disclaimer : This is a work of fiction. Unless otherwise i...
