KURDUN İNİ: KILIÇ

-5. BÖLÜM-

'O yıldıza basmak ya da
basmamak İşte bütün mesele bu.'

Eveeetttt 5. Bölümü yazmaya geldumm. İlk 1000 izlenme gerçekleşti nice daha yüksek izlenmelere ki öyle olacak siz sevgili okurlarım her zaman yanımdasınız bunu içten hissediyorum. Şimdiden okuyan okumayan herkes için çok ama çok teşekkür ederimm. İnstagram hesabı açtım ordan takip ederseniz ordan daha çok aktif olmak istiyorum kitap hakkında ordan anket yapar sorularınızı alırım, kısacası instagram hesabımı takip ederseniz orayı daha çok işlek hale getirebiliriz. Sevgili okurlarım bol bol beğeni ve yorumlarınızı dört gözle bekliyor olacağım yine çok uzattım biliyorum yavvv ben çok gonuşuyommm yaaaaaaaaaa neyse neyse yıldızlar kadar seeevgileeeeeeeeeeeeeeeeeğğğğrrrr ve öpücükleeeeeeeeeeeeeeeğğğğğğrr 🤍🦋

Akından:

Korku.

Sevdiğini kaybetme korkusu değil ki bu.

Ne pahasına olursa olsun canımı bile vereceğim insanı kaybetmektir bu korku.

Korkunca anlıyorsun bir şey olacağını, korkunca kaybediyorsun her şeyini, korkunca var oluyor bedenindeki acılar.

Bendeki korku şehit olma korkusu değil veya operasyondayken kurşunun nereme denk geleceğini bilmeden çatışmak ya da bir bombanın patlaması değil.

Canımı bile veririm dediğim insanı kaybetme korkusu hiç bir korkudan daha ağır olamaz.

Yaşamı bulduğun gözlerin karanlığa teslim oluşuyla yaşamının o gözlerde söneceğini ve belkide küllerinden doğmak istemezcesine küllerini de ardında yok edip gideceğini düşünmektir o korku.

Ve ben şimdi bu siktiğimin dünyasında yaşamımı bir çift okyanusya gözlerinde bulmuşken o yaşamı kaybetme korkusuyla burun burunaydım.

Korkuyor muydum? Evet. Hemde deli gibi korkuyordum
Ona ulaşacak en ufak bir zararda ondan bin kat daha çok canım yanıyordu.

Aşık mı olmuştum? Evet. Hemde deli gibi aşık olmuştum, ona canımı hiç düşünmeden verecek kadar aşık olmuştum, ben bu okyanusyaların da kaybolduğum kadının her zerresine aşık olmuştum, herşeyimden de öte herşeyim olan bu kadına sırılsıklam aşık olmuştum, yüreğime nakış nakış işlenen bu kadına... aşık olmuştum.

Yaklaşık ne kadar süre hastanedeydik bilmiyorum aklımı başımdan alan bu kadına bir şey olacak diye ödüm kopuyordu.

Hastane koridorunda ameliyathanenin önünde dikilmiş kadınımı bekliyordum.

Geldiğimizde çok kan kaybetmişti ve şuan ameliyattaydı ama siktiğimin hiç bir doktoru iyi olup olmadığıyla ilgili bilgi vermemek için yemin etmişlerdi.

Buraya koşar adımlarla yaklaşan Nehir'i gördüm.

"Akın abi, neler oluyor Hazel iyi mi? Hıı ameliyatta mı? Hı? Çok mu ağır yaralı?"