To Love Again ( On Hold )

Chapter Seven

NATHANIEL'S POV

Nagising ako sa pag ring ng aking cellphone.

SHIT!!!

Napatingin ako sa paligid. Nandito pa pala ako sa opisina at ang balak kong nap time ay napahaba. Inabutan na ako ng dilim dito sa opisina.

I quickly grab my phone at tiningnan ang caller I.d.... It's mom.

So i answered it. "Hi ma. What's up?"

"Hi son. How are you? Are you home or still at the office?" She asked curiously.

"Nandito pa sa opisina ma." I answered.

"What?! Ano ka ba anak it's already 8pm dapat umuwi ka na at magpahinga."

"Sorry ma, actually i took a nap kaya lang medyo napahaba. Kung di ka pa tumawag di pa ako magigising." Sabi ko.

"Tsk tsk.. Hayy naku son your so workaholic as ever."

"Anyways ma, how's your meeting with the designer? Diba magpapagawa ka ng dress para sa party niyo ni papa?" I ask pagiiba ng topic.

"It was great anak!!! I love the design and the designer si Ms. Natividad she's very good!! And very beautiful." She said at talagang nilagyan niya ng emphasis ang kanyang last statement. Parang may gustong ipahiwatig.

"Hahahaha!! Ma talaga! Parang may gusto kang ipahiwatig ahh." I said with a bit laugh.

"I don't know what you mean son." Mom talaga kahit kailan oh. "Anyway anak i won't take much of your time. I just called para kamustahin ka. I have to go na kaya ikaw umuwi ka na and get some rest ok."

"Ok mom."

"Love you son."

"Love you too ma. Bye." Then i hung up the phone.

I sighed.

8pm na pala. Talagang inabot na ako ng gabi dito sa opisina. Tumayo na ako nag unat ng konti and gathered my things. I turned off my computer at isinuot ang aking suit at lumabas na ng opisina. Nadatnan ko ang secretary ko na nandon pa at mukhang pauwi na rin. Inabot na rin pala ito ng gabi. Kung sa bagay marami kasing ginawang trabaho ngayon araw.

"Si Francis nandito pa ba?" I asked her.

"Sir kanina pa po umalis." She answered back. "Pinuntahan niya po kayo sa opisina kanina kaso tulog daw ho kayo kaya di na kayo ginising para magpaalam."

"Ahhh ganon ba." Sabi ko. "Sige ikaw din umuwi ka at magpahinga. Ginabi ka na rin oh."

"Opo sir. Sige po mauuna na po ako." She said at nauna na siyang umalis at sumakay sa elevator.

Ako naman bumalik sandali sa opisina dahil nakalimutan ko ang aking susi sa kotse na nakapatong sa table ko. Kinapa ko kasi bulsa ko wala pala ang susi. At pagkatapos non ay sumakay na ako sa elevator at bumaba sa parking lot. I got in my car started the engine and drove the way home to my condo.

Yes, sa condominium na ako nakatira ngayon. Wala na ang dating bahay na binili ko non para samin ni Carmela. Binenta ko ito matapos niyang mailibing. Hindi ko kasi kaya ang tumira ako don ng hindi na siya kasama. Sa totoo lang i don't want that house without her. When i bought that house, I imagined it will be filled with love, joy and siyempre kids. Pero hindi na nga iyon nangyari. My mom even persuade me to move back to their house pero i insisted na i wanted to be alone. I need time and space to heal. So hindi na siya kumontra pa ng sa condominium na ako lumipat. I just told her na dadalawin ko nalang sila ni dad.

Nang makarating na ako sa aking condo i park my car sa parking lot then pinatay ang engine at lumabas na. I went straight to the elevator at pinidot ang 10th floor. Pagpasok ko ay agad na pumasok ako sa aking kwarto at inilapag ang gamit ko at hinubad ang aking suit at tie. Medyo kumukulo na ang tiyan ko kaya nagtungo ako sa kusina at binuksan ang fridge. Hayyy wala na pala halos laman. Sa sobrang abala ko sa trabaho nawala na sa isip ko ang pag grocery.

I decided to order pizza. I dialed the number at nag order at habang naghihitay ay magshower muna ako. Pumasok muna ako sa kwarto ko para maligo and after, i think 30 minutes ay lumabas na ako ng banyo at nagbihis. Maya-maya pa ay dumating na ang pizza, nilapag ko ito sa table sa sala at nagpunta sa kusina sa may fridge at kumuha ng diet coke. Naupo ako sa couch and i turn on the t.v habang kumakain. Medyo na bored ako sa palabas kaya nagpalipat lipat ako ng channel. Pero ganon pa rin kaya pinatay ko nalang ang t.v at kinuha ang aking laptop and check my emails.

Hmmm.. Most of my mails ay puro advance happy birthday greeting from my friends at ibang kamag anak na nasa abroad.

Oo nga pala in just a week away ay birthday ko na pala. I'll be 33 years old and i'm not really getting any younger.

Sighed. For these past years i haven't celebrated my birthday. I was too depress to even think about it. Those were the times na nagluluksa ako. Sa totoo lang tuwing mag birthday ako ay lagi kong naalala nung buhay pa siya, siya kasama ko non mag celebrate ng birthday ko nung bago pa kaming dalawa. For the first time, i was spending my birthday with the woman i'm in love not knowing it will be the last.

Napabuntong hininga nanaman ako. At isa isa ko nag reply sa mga emails nila ng puro 'kumusta' at 'thank you'.

Anyway last month pa ay kinukulit na ako ni mama tungkol sa upcoming birthday ko at gustoniya talaga magpa-party. Sabi niya kasi ilang years na niya ako pinagbigayan sa gusto ko na huwag na ako mag birthday party kaya sana pagbigyan ko naman daw siya ngayon. Naisip ko rin naman na tama siya, isa kasi sa hilig niya ang mag organize ng party. Kaya pumayag na din ako at siya na daw ang bahala sa lahat. For sure kung sino-sino lang ang iimbitanin niya o baka magiimbita pa ng babae na irereto sa sakin.

Tsk tsk. Yan si mama ever since palagi nalang akong kinukulit na mag asawa na ako ulit. Pati nga mga anak ng mga amiga niya pinakilala niya sakin pero di ko sila pinagtuunan ng attention because i'm still madly in love with Carmela kahit wala na siya.

(FLASHBACK)

"Son, it's been years. Kailangan mo nang umusad. Move forward. Hindi yong palagi ka nalang ganyan." Sermon sakin ni mama. Papano kasi may pinakilala kasi siya sakin na anak ng isang business associate pero hindi ko masyado pinansin kaya dissappointed siya. Nandito siya sa condo ko dinalaw ako.

"Ma-----" she cut me off.

"Nathan, kung nasaan man si Carmela ngayon sigurado ako na masaya na siya sa kinaroroonan niya. Kaya dapat ikaw naman ang maging masaya. Hindi naman niya gugustuhin na ganito ka nalang habang buhay, ang nagiisa, gugustuhin niya din ang makahanap ka ng makakasama mo. Why don't you try na buksan ulit yang puso mo?"

"Di ko alam ma." I simply said at inaalo niya ako sa balikat.

"Anak, nandito ka pa sa mundo. Mahaba haba pa ang panahon na ilalagi mo. Yong nangyari kay Carmela siguro hanggang don nalang talaga ang buhay niya kaya hindi mo dapat sinisisi ang sarili mo sa pagkawala niya. Gugustuhin din naman niya na bukasan mo ang puso at iparamdam sa ibang bababe ang pagmamahal at attention na binigay mo sa kanya. Ano? Ganito ka nalang ba talaga?"

(END OF FLASHBACK)

I sighed remembering that conversation between us. I turned off my laptop at inilagay sa fridge ang natirang pizza at nilagay sa sink ang pinaggamitan ko. Dumeretso na ko kwarto ko sa banyo to brush my teeth at nagrelax na sa kama. Then turn on the t.v again. Haayy talagang walang magandang mapanood kaya pinatay ko nalang at pumorma na ng higa kahit kakakain ko palang.

I looked at my empty side of my bed.

I've been sleeping alone for so long.

kailan kaya darating sa buhay ko na matutulog ako at magigising ng may katabi?

Kailan ako ulit magiging masaya?

I sighed heavily and drifted to sleep.

*****************************************************************************************************************

HOW'S THIS FOR AN UPDATE? PASENSYA NA KUNG PANGIT NANAMAN. HEHEHEHE

BEAR WITH ME  NALANG  KASI BAGUHAN EH.

AND BESIDES THIS IS WATTPAD KAYA LAHAT PUWEDE MAGSULAT.

NEWBY MAN OR PRO.. HEHEHEHEHE!!!!

ANYWAYS ENJOY READING!!!!!!

VOTE AND COMMENT NALANG KUNG ANO MASASABI NIYO SA STORY AND SA CHAPTER NA ITO.

xoxo

kathrineotani