"အပေါ်ထပ်က တစ်ယောက်ရေ!!!!!!မပြီးနိုင်သေးဘူးလား!!!!!?"
"ပြီးပါပြီ ဘယ်လိုတွေတောင် ဖြစ်နေတာလဲ dunkရယ်"
"မင်းဟာကကြာလှနေပြီ သွားမှာက တစ်ညအိပ်နှစ်ရက်ထဲလေ ဘာတွေများအဲ့လောက်ထည့်နေရတာလဲ"
"လိုတာတွေထည့်တာလေ တော်ကြာမေ့နေမှာဆိုးလို့ စစ်ရသေးတယ်"
"ဟုတ်ပါပြီ သွားမယ် အိမ်ရှေ့မှာ joongနဲ့ P'MEEN စောင့်နေပြီ"
"အေးအေး"
အထုပ်လေးဆွဲပြီးနှစ်ယောက်သား အိမ်ရှေ့ထွက်လာကြသည်။
"အထုပ်တွေပေး ပင်းငယ် p'ထည့်ပေးမယ်"
"ကျေးဇူးပါP'Meen"
"ဟုတ် Nong dunkဟာရောပေးလေ"
"ဟုတ်"
"Dao..ဒီကိုလာခဲ့တော့"
"လာပြီ Kluen "
Joong ခေါ်တော့ dunkလည်းကားပေါ်တက်နှင့်ခဲ့သည်။
"P'Meenက သိရဲ့လား လမ်းကို"
"သိတာပေါ့ အခုသွားမယ့်နေရာက p'ရဲ့မွေးရပ်မြေမှာရှိတဲ့ဟာကို မသိပဲနေမလား"
"ဟုတ်ကဲ့"
"ကားပေါ်တက်တော့လေ ပင်းငယ်"
"ဟုတ်ဟုတ်"
Pingလည်းကားပေါ်တက်ဖို့ကား တံခါးဖွင့်လိုက်တော့
"dunk....."
"ဘာလဲ..."
"မင်းအထုပ်တွေက ဘာလို့ဒီရောက်နေတာလဲ"
"အရေးကြီးလို့လေ"
"ဘယ်လောက်အရေးကြိးနေလို့လဲ ကားနောက်ခန်းထဲထည့်လိုက်"
"မထည့်ပါဘူး"
"dunk....."
"ဘာလဲ....."
"သွားထည့်ချည်လို့"
"မထည့်ပါဘူး"
"မင်းမထည့်ရင် ငါကဘယ်နေရာသွားထိုင်ရမှာလဲ"
"အရှေ့ခန်းထဲထိုင်ပေါ့ အလွတ်ကြီးကို"
"မင်းကလဲ မထိုင်ချင်ပါဘူး"
"မထိုင်ချင်လဲ ထိုင်ချင်လဲထိုင် သွားကြာတယ် သွားရမယ့်ခရီးကအဝေးကြီးနော် ping သွားထိုင်သွား"
YOU ARE READING
ခက်ခဲကြမ်းတမ်းတဲ့ချစ်ခြင်း
Romanceကိုယ် လက်လွှတ်ပေးခဲ့ရတာနဲ့တန်အောင် ပျော်"ရွှင်"နေမှပေါ့ ကလေးငယ်ရယ် မင်းရဲ့အပြုံးတစ်ပွင့်က ကိုယ့်ရဲ့ကမ္ဘာကြီးဆိုတာ သိတယ်မလား..။ #meenping#
