Neden mi orkide?Çünkü orkide-saflığı ve aşkı simgelerdi.Tıpkı onun gibi.Onun gülüşü tüm renklere bedeldi.
Beyaz gece kitabından Ryanın hikayesi!Kitapla alakası yok.
10.05.2023
"Ryan,ödev arkadaşın olmasını istediğin biri var mı?"
Sınıf yalvaran gözlerle ona bakıyordu."Ben,ben" diğen çocuklara mahçup şekilde gülümseyip hocaya baktı.
"Kimi uygun görüyorsanız..."
"Aslında hep en iyi notlara sahip kişiyle en kötü notlara sahip kişi eşleşir.Dylan!En kötü sensin!"
Dylan gözlerini devirip önünde oturan çocuğa baktı.Gerginlikten elini ensesine atmıştı.Parmakları tavuk bacakları gibi inceydi.
"Ş-şey...Eşleşelim mi?"
Kedi gibi bakan çocuk onu şaşırtmıştı.Nerde dün ki çocuk?Kaşlarını çatıp şaka mısın der gibi bakıyordu.Ryan Dylanın yüzüne bakmamak için gözlerini kaçırıyordu.
"Dylan!Birde düşünüyor musun?"
Hoca bağırınca kafasıyla onay vermişti.Neden düşünsün,veliaht prens onu seçmişti sonuçta.
"Teşekkür ederim..."
"Önüne dön."
Ryan yutkunup önüne döndü.Kafasını öne eğip dudaklarını birbirine bastırdı.Dylanı seçmesinin sebebi diğerlerinin onunla ilgilenmesiydi.Ancak Dylan onu pek umursamıyor gibiydi.
"Arkadaşım biraz salaktır.Çokta dikkate alma sen onu."
Alex elini Ryanın omzuna koyup gülümsedi.Zil çalınca hemen Ryanın yanına gelmişti.
"Ben Alex.Dylanın çocukluk arkadaşıyım."
"Ryan.Memnun oldum."
Dylan ikilinin konuşmasını dinleyip ayağa kalktı.Alexin elini Ryanın omzundan çekip ensesini kavradı.
"Açım.Bir şeyler yemeye gidelim."
"Hey! Daha konuşuyorduk!"
"Gerçek bir ayı..."
Ryan yırttığını düşünüyordu.Evet,şimdilik.Bu hafta sonu programları vardı.Yardım derneğinin düzenlediği davete katılması gerekiyordu.
"Efendim dede."
"Zorlanıyorsan katılmana gerek yok.Basına yoğun olduğunu söyleriz."
"Aslında şimdi katılsam daha iyi olur.Finallerde kendimi garantilerim."
"Haklısın.Ben şimdi şirkete geçiyorum.Ararım."
"Tamam dede."
Dylan yine son derse katılmamıştı.Ryan bazen camdan bakıp gözleriyle onu bulmaya çalışıyordu.Kimin hangi konu üzerinde çalışacağını bilmeleri gerekmez miydi?Dylanın gelmeyeceğini anlamıştı.Onu kendisi bulmalıydı.Ders bittiğinde kantine indi.Aradığı kişi orda yoktu.Kütüphaneye gidip biraz orda gezindi.Boştu.En son sanat-çizim sınıfı geldi aklına.
"Buldum seni!"
Nefes nefese kalmıştı.Dylan Ryanın terden alnına yapışan saçlarına baktı.Bu hale kaç dakikada düştü merak ediyordu.
"Beni mi arıyordun?"
Arada mesafe koyarak Ryanın önüne geçmişti.
"Evet.Hangi konular için çalışıcaz?Ben tarihi çok seviyorum eğer istersen-"
"Seninle çalışmak istediğimi nerden çıkardın?Ödev arkadaşı olduk o kadar.Gerisi beni bağlamaz."
Dylan soğuk bakışlarını Ryandan çekti.Yerine dönmek için hareket ettiğinde Ryan kolundan tutmuştu.
"Ama öyle olmasını istemiyorum.Hem notların yükselir.Bak,benden hoşlanmadığını biliyorum.Buna rağmen beni zor durumdan kurtardın."
"Seni kurtarmadım!İsmimi verdin ve kabul etmek zorunda kaldım!"
Dylanın haklı sitemi Ryanı üzmüştü.Sosyelleşmek istemediği için onu kullanmıştı.
"B-bence ödev arkadaşı olabiliriz."
"Sigara kokusuna rağmen mi?"
Dylan gözlerine bakıp ondan cevap bekliyordu.Hala aralarında gerekli mesafe vardı.Ryan büyük adım atarak mesafeyi kapattı.Yüzü şimdi daha yakındı Dylana.Omzuna doğru eğilip kokusunu içine çekti.Bir kaç kez sigara kokusunu içine çekip alışmayı bekledi.Ryan sigara kokusunu,Dylan ise burnuna dolan deniz kokusunu içine çekiyordu.Hem de farkında olmadan.
"Bence alıştım artık.Sigara kokusuna rağmen ödev arkadaşı olalım mı?"
