Orkide (BxB)

Aşk Ve AŞIK

"En sevdiğin tatlıyı yaptım!"

Annesinin masaya bıraktığı tabağa baktı.Kadın gülümseyen suratıyla kaç saattir sesini duymadığı oğluna bakıyordu.

"Teşekkür ederim anne."

Eski Dylan olsa hemen tabağı önüne koyar ve tatlıyı bitirirdi.Ancak kimse onun neden sessiz olduğunu çözememişti.

"Ateşi mi var acaba?"

Anne ve baba evladını merak ediyordu. Ancak çocuklarının aklı Ryan da kalmıştı.Sevgilisi bir türlü mesajlarına geri dönmemişti.

"Diyorum ki, yarın bana yardıma gelme.Git arkadaşlarınla takıl.Kafan dağılsın oğlum!"

"Size afiyet olsun."

Sofradan hiçbir şey yemeden kalkmıştı.Odasına gidip şarja taktığı telefonunu aldı.Ryan'a bir kaç saat önce yazdığı mesajlar okunmamıştı.

"Ne bu şimdi? Benden hoşlandığını sanıyordum! Hemen mi sıkıldı?"

Telefonunu yatağa fırlatıp saçlarını karıştırdı.

"Ne bekliyordum? Sikeyim kendimi kaptırdım!"

Yumruk yaptığı ellerini baldırlarına vurup sigarasını aldı.Annesi kokuyu duymasın diye camı açacaktı.

Tam o sırada neredeyse kafasına taş yiyordu...

"SİKEYİM!"

"ÇOK ÖZÜR DİLERİM!"

Dylan sokağın ortasında duran bedene baktı.

"Sen...Neredesin lan?! Ne kadar aradım, mesaj yazdım haberin var mı?!"

Ryan böyle karşılanmayı beklemiyordu.Şaşırarak camdan ona öfke saçan gözlere baktı.

"Telefonumu evde unuttum."

"Kafanı nerede unuttun?!"

"Özür dilerim çok haklısın..."

"Büzme dudağını.Evine git ve mesajlarıma geri dön!"

"Aşağı inemez misin? Kısa bir süreli-"

Dylan az önce kafasına gelen taşı geri Ryan'a fırlatmıştı.

"İyi geceler!"

"İ-iyi geceler..."

Diyelim ki dedesinin gazabından kurtuldu.Ancak Dylan'ın gazabından asla kurtulamayacaktı.