Orkide (BxB)

Babam gibi

"Oğlum! Çok özlemişim!"

Yüzündeki kocaman gülümsemeyle sarılmıştı annesine.O da çok özlemişti.Biraz sonra yaşanacak olayları bilmesine rağmen annesine kavuştuğu için mutluydu.

"Dedem nerede?"

"Odasında seni bekliyor."

Ryan koridorun sonundaki odaya bakıp iç çekti.Kapalı siyah kapının ardında büyük bir öfke vardı.

"Ryan,lütfen saygını koru."

Annesinin uyarısını hep dikkate aldı.Çünkü saygı önemliydi.Karşısındaki kişinin makamına göre değil yaşına göre davranıyordu.

"Gelebilir miyim?"

"Geç."

Yıllar o saçları beyazlattı,lakin adam otoritesinden hiçbir şey kaybetmedi.Dedesi izin vermeden koltuğa oturmazdı.

"Evlilikle ilgili konuşmak istiyorum.Ben Talyayla evlenmek istemiyorum. Doğruyu söylemek gerekirse,evlilik için çok erken."

"Doğru zaman olmadığını düşünüyorsun,öyle mi?"

"Evet.Doğru zaman değil."

"Sana şimdi git evlen demiyorum.Bu sadece aileler arasında verilen bir söz."

Ryan yumruklarını sıkıp daha az önce kapattığı kapıya baktı.Annesinin o kapının ardından konuşulanları dinlediğine emindi.

"Benim hayatımla ilgili kararları bırak ben vereyim."

"Senin hayatın... Sana o hayatı kim sundu?"

"Babam."

Oğlunun konusu açılmıştı ya... Adamın saçlarını beyazlatan o konu.Oturduğu deri koltuktan kalkıp torununun karşısına geçti.

"Babandan yalnız renk körlüğünü almadın,değil mi?Sende onun gibi hayatını bir erkek uğruna feda edeceksin."

"Hikayenin sonunu ben söyleyeyim o zaman.Tıpkı babam gibi bende senin para hırsına kurban gide-"

Yüzüne yediği tokat Ryanın lafını böldü.Julia tokadın sesini duyunca hemen kapıyı açıp içeri koşmuştu.Gelini torununu arkasına alıp karşısına geçmişti.

"Baba lütfen."

"Çık dışarı!"

Ryan kafasını kaldırdığında dedesinin titreyen bedeniyle karşılaşmıştı.Bu manzarayı görünce az önce ne kadar ileri gittiğini anlamıştı.

"Dede b-ben öyle söylemek isteme-"

"Çıkın dışarı!"

Annesi kolunu tutup çıkartmıştı onu odadan.Daha odaya girmeden uyarısını yapmıştı.Ancak Ryan kendisini tutmayı başaramadı.

"Özür dilerim."

"Dedenin tahmini doğru mu?Baban gibi..."

Baban gibi... Annesine cevabını veremediği ilk soruydu bu.Başını öne eğip dolan gözlerini yere dikti.Bu kez gülümseyerek halledemediği büyük bir konu vardı.