Orkide (BxB)

İstenmeyen duygular

"Hafta sonu halledelim."

"Bir davete katılmam gerekiyor.Şöyle yapsak,benim evime gelirsin."

"O kadarına gerek var mı?"

"Bence evet."

Dylan çantasını alıp ayağa kalktı.Kafasını sallayıp cebinden sigarasını aldı.Bir dal çıkarttığında Ryana baktı.Onu izliyordu.

"Haber veririm sana."

Dylan yürümeye başlayınca Ryanda peşinden gitmişti.Dylan dışarıda bekleyen siyah arabaya baktı.Önünde duran siyah takımlı adam Ryanı görünce gülümsemişti.

"Nick abi!"

Dylan adımlarını hızlandırdı.Ryan hakkında yanıldığını hissediyordu ve bu hiç hoşuna gitmemişti.İnternete girip Ryan ismini arattı.Altı yaşında Çine gitmiş,on sekizinde Amerikaya dönmüştü.Şimdide üniversite için İsviçredeydi.Sınırları yoktu bu çocuğun.Haber sitelerinde sürekli kazandığı ihaleler,yaptığı yardımlarla ilgili yazılar vardı.Birde asla kabullenmediği ilişki durumu.

"Geç kalmadım umarım."

"Hayır,geç oğlum."

Dylan önlüğünü giyinip babasının yanına geldi.Talimatlarına uygun olarak arabayı tamir ediyordu.

"Annen sınıfında ünlü birinin olduğunu söylüyor."

"Ryan.Tanıyor musun?"

"Tanıyorum.Neden söylemiyorsun oğlum?Haberimiz olsun."

"Gerek var mı baba?"

Oğlunun konuşmak istemediğini anlayınca susmuştu.Elindeki anahtarı Dylana uzatıp işini bitirmesini bekledi.Oğlunun hayatına kolay kolay birini alamayacağını biliyordu.Ancak bazen tek arkadaşının Alex olması onu üzüyordu.

"Arkadaş olsanız kötü olmaz bence.Hem ondan çok şey öğrenirsin."

"Benim zaten arkadaşım var."

"Geveze ama."

"Baba."

"Tamam sustum."

Herkez Ryana hayrandı.Sen neyi zorluyorsun Dylan?