"အရှင်"
နူးညံ့စွာခေါ်လိုက်သည့်အသံကြောင့်အတ္တပေမ မျက်လုံးကိုအသာအယာဖွင့်ပြီးကြည့်တော့ အမောင်ရှား၏စိိုးရိမ်ပူပန်နေသည့်မျက်နှာကိုတွေ့မိရသည်။
"အရှင်၊ဆေးသောက်ဖို့အချိန်ရောက်ပါပြီ"
"အင်း"
အတ္တပေမ သလွန်ပေါ်လှဲနေရာကနေထလိုက်ပြီး အလုံးစုံမထိုင်နိုင်သေးသောကြောင့်ကျောပြင်ကိုသလွန်စောင်းဖြင့်မှီကပ်ထား၍ ကိုယ်တစ်ဝက်ကိုလှဲလျောင်း ထားသည်။ နောက်တော့အမောင်ရှားပေးသည့် ရွှေခွက်ကိုယူကာကြည့်လိုက်တော့အစိမ်းပုတ်ရောင်အရည်တွေကြောင့် နှာခေါင်းရှုံ့မိသွား၍ အော့အန်ချင်စိတ်ဖြစ်လာမိသည်။သို့သော်လည်းကျန်းမာရေးအရ သောက်ရမည်ဖြစ်သည်ကြောင့်မျက်လုံးစှံမှိတ်၍ အလုံးစုံမော့ချပစ်လိုက်သည်။ ဆေးတွေအကုန်မော့ပြီးတော့အမောင်ရှားပေးသည့် ရေခွက်ကိုအလျှင်လေးယူ၍ပါးစပ်ကခါးသက်မှုတွေကိုဖယ်ရှားပစ်လိုက်သည်။
မနေ့ကတစ်ညလုံး တစ်ကိုယ်လုံးတွင်အပူမီးများလောင်မြိုက်နေကာ ရေထဲဘယ်လောက်စိမ်ထားစိမ်ထားထိုပူလောင်မှုက မပပျောက်ချေ။ထို့ကြောင့် အတ္တပေမထိုပူလောင်မှုတွေကိုဖြေဖျောက်ဖို့မိမိဘာသာသာစွမ်းဆောင်လိုက်ပြီး ပြီးမြောက်သွားချိန်မှာ ခန္ဓာကိုယ်ကအဆင်ပြေသွားသလိုဖြစ်ပေမဲ့ ရေထဲမှာအကြာကြီးနေလိုက်ရသည့်နောက်ဆက်တွဲကြောင့် အဖျားဝင်လာလေသည်။
အတ္တပေမ ရေကိုကုန်စင်အောင်သောက်ပြီးခွက်ကိုအမောင်ရှားကိုပေးလိုက်သည်။
"ဦးညောင်ဘယ်ရောက်နေလဲအမောင်"
"အရှင်စားဖို့အတွက်သူကိုယ်တိုင်ပြင်ဆင်နေတာကြောင့် မီးဖိုဆောင်ထဲရောက်နေပါတယ်အရှင်"
"အင်း။သွားတော့"
"ဟုတ်ကဲ့ပါအရှင်"
အမောင်ရှား အရှင့်၏ဆေးခွက်နဲ့ရေခွက်ကိုဗန်းထဲထည့်ယူ၍ထွက်ဖို့မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ ဂါရဝပြုပြီးနောက်ထွက်ခွာဖို့ပြင်ပြီးခါမှ တစ်ဖန်အရှင့်ဘက်သို့လှည့်လာကာ
"အရှင်"
"အင်း"
"အရှင့်ကို ပီယဆေးကြွေးတဲ့လူကဘယ်သူလဲအရှင်"
YOU ARE READING
အရှင်
Romanceမြို့ဟောင်းလေးတစ်ခုမှာဖြစ်တည်ခဲ့သည့် ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ရှိခဲ့လေသည်။ ဝမ်းနည်းဖို့ကောင်းသည်မှာ ထိုဇာတ်လမ်းလေးသည် မြို့ဟောင်းနှင့်အတူရာဇဝင်တွင်နှစ်မြုပ်ခံထားရလေသည်။ ၿမိဳ႕ေဟာင္းေလးတစ္ခုမွာျဖစ္တည္ခဲ့သည့္ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ရွိခဲ့ေလသည္။ ဝမ္းနည္းဖို႔ေကာင္းသည္မ...
