Siz hiç maskenizi takarak özgürce gizlenebileceğiniz bir dünyada yaşadınız mı?
Ben Külkedisi, ait olduğum dünyaya girmek için ilk adımı attım. Evet, ben de artık Safir'deyim.
Yalnız ben, 'Safir' adlı flört uygulamasını kullanan diğer herkesten far...
Merhaba biricik okurlarım. Nasılsınız, nasıl gidiyor haftanız? Çünkü bir hafta falan oldu, bölüm atmayalı! Bunun için üzgünüm.
Sizden ricam bu bölüme düşüncelerinizi yorum şeklinde dile getirmeniz! Lütfen sessiz olmayın olur mu? Bide oylamayı unutmayın!
İyi okumalar dilerim!
*****
🎭💘⌛
BÖLÜM ŞARKI ÖNERİSİ
Yedinci Ev- Utanıyorum Halimden
Bağzıları- Kalbimi hecelere bölsen de
Yedinci Ev- Napıyorum Bilmiyorum
Sokrat St- Sağım Solum Belli Olmaz ( Bunu son sahnelerde dinleyin. Yani Külkedisi için saat 00:00'ı vurduğunda)
Şarkıları Spotify'de kitap için oluşturduğum, "Külkedisi Kaçar" isimli çalma listesine ekledim. Oradan dinleyebilirsiniz.
Spotify linkini profile koydum oradan ulaşabilirsiniz.
🎭💘⌛
*****
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*****
Sabahın ışıkları çoktan odama dolmuştu ve ben hala yatağımda kıvrılmış yatıyordum. İçimde yanan ateş, ruhumu da yakıyor gibiydi. Her nefes alışımda, sanki göğsümdeki cam kırıkları birbirine sürtünüyor, acıyı her zerreme yayıyordu.
"Anne yalnız kalmak istiyorum," diye fısıldadım, sesim boğazımda düğümlenmişti. Kapının ardındaki sessizliğe gözyaşlarım eşlik ediyordu.
Birkaç dakika sonra, kapının hafifçe tıkırtısı duyuldu. Annem, endişeli sesiyle "Bir şey istersen söyle kızım," dedi.
Kapıyı açmasına izin vermedim. Bu halimi ona göstermek istemiyordum. Zaten yeterince zayıftım, daha da üzülmesini istemedim.
Aşk acısı, yüreğimi bir mengene gibi sıkıyordu. Daha önce hiç bu kadar yoğun bir acı yaşamamıştım. Bu sancı, bedenimdeki her hücreyi ele geçirmişti. Adet sancılarım bile bu kadar zalim olmamıştı. Gözyaşlarım yastığımı sırılsıklam etmişti, böylece içimdeki fırtına dışarıya taşmaya başlamıştı.
