Kader

Geçmeyen Yara

///Hinata///

Tamam tamam herşeyi yavaştan almalı ve sakin kalmalıyız dimi? Bir insan hangi anlarda sakin kalamaz? Sevdiği biri tehlikedeyken yada istediğin birşey olmadığında dimi? Belkide istemediğin birşey başına geldiğinde bunları bir şekilde atlatabilirdin ama sakinliğini koruyamama nedenin aşık olduğun adamı kaybolmuş olarak 7 yıl beklerken aniden karşında gördüğünde hiçbirşey yapamıyordun ne bağırabiliyordun ne kızabiliyordun ne gülebiliyordun ne ağlayabiliyordun sadece donup kalıyordun kalbin ğöğüs, kafesini parçalicak şekilde atıyor seni yavaş yavaş içten tüketiyordu ve ben Tachibana Hinata son anlattığım olayın içerisindeydim. Evlenme kararı aldığım adam aniden yok olup beni bilinmezliklerle boğulmaya 7 yıl boyunca mahkum etmişti ve şimdi anahtarlarla karşımda duruyordu, ahh o anahtarlar ne mi? Dudaklarıydı... Gitmeden önce son kez o dudaklarla beni öpüp kelepçelemişti ve şimdi aynı dudaklar karşımda duruyordu ama arada kalın hemde çok kalın demir parmaklıklar vardı. Bu parmaklıklar sadece aramızda ki mesafeyi değil ruhlarımızın, aşkımızında birbirine kavuşmasına engel oluyordu.

Senju"Hey hina! İyi misin balım? Dalgınsın"

Ahh doğru ya aç olduklarını söylemişlerdi ve bizde senju ile yemek yapmak için buraya gelmiştik ama hiçbirşey yapmamıştım önümde ki domates hâla tek parçaydı.

Senju"Konuyu açmak istemiyorum ama take ile ne yaşandı aranızda?"

Domatesi keserken senjunun sorusu ile parmağımı kesmiştim ve bu sayede kendime gelmiştim.Senju hemen elimi eline alıp musluğun altına tutarken ben boş boş duvara bakıyordum çünkü kafamı bir türlü soru yığınlarından ötürü toplayamıyordum.

Senju omzumdan tutup beni oturtucaktı ama elimle engelleyip tezgahın başına geçtim ve göz ucuyla bana bakan takemitch'ye baktım bana baktığını görünce utanıp hızla önüme döndüm yicek bişiler hazırlamaya başladım Senjuda sağolsun ısrar etmedi. Yicek birşeyler hazırladıktan sonra tepsi ile onlara götürdük,senju, baji ve ben yan yana oturduk.Takemitchi,Chifuyu ve kaku yan yana oturdu kazu ise ayakta durmayı seçmişti.

Take"Teşekkür ederim senju, hina..."

Gözlerimi gözlerinden çekip etrafa bakarken Chifuyunun bajiye baktığını gördüm baji ise sadece Takemitchi'ye bakıyordu.

Onu anlıyordum çünkü Chifuyu onuda bırakıp gitmişti bajide benle aynı şeyleri yaşamıştı ama o daha kötüydü çünkü kardeşim vardı benim yanımda ama o tekti, aslında...

Baji her zaman tekti...

12 yıldır tanıyorum onu ve her zaman sorunlarıyla kendi başa çıkmaya çalışmıştı canı ne kadar yansada gülerdi, ağlasa bile gülerdi hep o çok güçlüydü ama Chifuyunun karşısında yaralı bir çocuk olarak duruyordu. Tanrım lütfen ikisi içinde en hayırlısı neyse o nasip eyle

(Çaktırmayın çarpılcam biliyom Aaa AMK İYİ Kİ SÖYLEMEYİN DEDİM HA NEDEN yüzüme vuruyonuz)

Senju"Eee take, Chifuyu nasıl buldunuz bizi?"

Fuyu"Aslında bizi kaku buldu ama nasıl bulduğunu bizde bilmiyoruz senju"

Gözümü nedense bajiden ayıramıyordum gözlerinde ki o duygular beni kilitlemişti resmen kendine. Canı yanıyordu kimsenin göremiyceği anlayamıycağı ve onaramıycağı kadar yanıyordu diğerleri anlayamazdı çünkü onlar baji ve benle aynı gemide değildi göremezlerdi gerçeği.

Baji"Kağıt sende mi kaku?"

Kaku"Evet... Özür dilerim baji ben kazuya vurmak istemedim. Senden de özür dilerim kazu sen haklıydın o senin sevgilin olduğu için neye ihtiyacı-"