"Ben Adel Rana Arın, bugün düştüğüm yerden kalkacaktım. Yaralarımın üstüne, basa basa kalkacaktım. Acımayan yara iyileşmezdi."
Bu hayata defalarca yenilen, yenildikçe savaşan iki aşık. Bu savaşın galibini öğrenmek için kitabıma davetlisiniz. Bu sav...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Barlas'la birlikte orada aylarca yaşadım. Birlikte filmler izledik, dans ettik, müzik dinledik, yemek yaptık, birlikte uyuduk, yıldızları izledik, her kabusumda saçlarımı okşadı, beni her şeye rağmen çok sevdi...
26. BÖLÜM: SAHNE SENİN
"Hoş geldiniz!"
Kapıda zarf bulmamın ardından iki saat geçmişti. Şimdi ise bana gülümseyerek bakan Aslı ablayı ve heyecanla bakan Deniz'i karşılıyordum. Aslı ablayla sarılmamızın ardından gözlerim Deniz'i buldu.
"Nasılsın Denizciğim?"
Deniz gülümseyerek belime sarıldı.
"İyiyim Adel! sadece seni özledim... Beni görmeye hiç gelmedin, artık okula da gelmiyorsun."
buruk bir gülümsemeyle belime sarılan Deniz'in Saçlarını okşadım.
"Staj sürem doldu canım. Haftaya okula gideceğim... Ama seni görmeye gelmediğim için üzgünüm. Artık sık sık gelmeye çalışacağım, sende istediğin zaman gelebilirsin... Tabii annen izin verirse."
"Tabii oğlum ne zaman istersen Adel ablanı görebilirsin."
gülümseyerek Aslı ablaya baktığımda oda bana gülümsüyordu.
"siz geçin çocuklar biz biraz Adel'le sohbet edelim olur mu?"
"olur!"
Görkem ve Deniz aynı anda konuştuğunda, gülümsedim. ikisi salona geçerlerken bizde Aslı ablayla mutfağa geçiyorduk.
"kahve içer misin-"
"Sonra içeriz, önce biraz konuşalım canım olur mu?"
Gözlerimi kaçırdığımda, konunun ne olduğunu anlayabiliyordum, Aslı abla Barlas hakkında konuşmak istiyordu. hafifçe kafa sallayarak Aslı ablanın karşısındaki sandalyeye oturdum.
"Adel, Barlas'la ayrıldığınızı biliyorum canım. Ama neden? onu bu kadar severken ne oldu da ayrılmak istediğini, onu sevmediğini söyledin?"
Gözlerimin dolduğunu hissettiğimde, kulaklarımda o gün Barlas'a söylediklerim yankılanıyordu.
"Barlas ben ayrılmak istiyorum." "Barlas bitti! Anladın mı bitti! Sevmiyorum seni!" "Annen gibi gidiyorum ve annen gibi dönmeyeceğim Barlas."
Gözlerimden engel olamadığım yaşlar süzülürken, Aslı abla endişeyle elimi tuttu.
"Şşş ağlama canım. Bir şey söylemene gerek yok. Sen cevap vermeden de anlayabiliyorum. SenBarlas'a hala aşıksın"
