SİRİUS

31.BÖLÜM: KLİŞE

Gidene mi zor kalana mı sorusu yıllarca bana saçma ve anlamsız gelmişti. Aslında bu soru üzerine saatlerce, günlerce, aylarca, yıllarca düşünülmesi gereken bir soruydu.

31.BÖLÜM: KLİŞE

"Ben seni bir gün bir yere kapatmıştım. Davette... Neresiydi orası?"

"Tuvalet!"

Barlas elini bana doğru uzattığında, zaferle vurdum. Son oyundu ve biz kazanmıştık.

"Yuh! Seni tuvalete mi kapattı?!"

Sare'nin şaşkın sesiyle, Sinirle güldüm.

"Ya! Evet."

Sare'nin ağzı şaşkınlıkla açılırken, Barlas eliyle saçlarını karıştırıyordu.

"Öküz! Tuvalete kapatmak ne!?"

"Yanlışlıkla yani..."

Gülmeye başladım.

"Yanlışlıkla mı? Sanırım ayakların yanlışlıkla tuvaletin oraya kadar geldi, ellerinde istemsizce anahtarı çevirdi."

Batu ve Barlas güldüğünde Sare hala şaşkınca bize bakıyordu.

"Kuzen sende tam öküzmüşsün Ya!"

Gülümsedim. Barlas bir anda yanağımda öptüğünde afalladım.

"Artık dağılsak mı? Yarın Adel okula, bizde işe gideceğiz!"

Gülümseyerek başımı salladım.

"Batu haklı. Görkem de zaten uyuyakaldı... Hem yarın o da okula gidecek..."

Barlas sözlerimizle ayaklandığında, bizde eş zamanda ayağa kalkmıştık.

"Hadi o zaman."

Sare dudağını büzerek, üzgünce bize baktı.

"Yine gelin olur mu? Çok keyifli bir akşamdı."

Gülümsedim.

"Sende gel! Her şey için teşekkür ederiz."

"Ne demek!"

Barlas önümden ilerleyip koltukta uyuyakalan Görkem'i kucakladığında, bizde arkasından giderek kapıya ulaşmıştık. Barlas Görkem'i kendi arabasına götürdüğünde, bende yanlarına ilerledim.

"Görüşürüz Batu!"

"Görüşürüz Maviş."

Batu'ya görüşürüz dedikten hemen sonra sağ koltukta yerimi alarak, sol koltukta yerini almış Barlas'a döndüm. Barlas beklentiyle bana bakıyordu.