ASKER FETİŞİ || B×B Texting

40

Timur un ağzından

Evden boğuluyormuş gibi kendimi attıktan sonra rastgele girdiğim sokaklarda yürüyordum birkaç saattir.

Bugün hava kapalıydı.

Kafamı kaldırıp gri gökyüzüne baktığımda  iç geçirip ağır ağır yürümeye devam ettim. 

Sert rüzgar yüzüme doğru  eserken anlık kendimi dağda gibi hissetmiştim . Tabi oranın çelik gibi havası yanında burası hiçbir şeydi .

Aynı anda hem iyi hem de kötü olmuştum. 
Özlemiştim ama gidemiyordum.
İçimin sıkıntısı iyice artarken bir elimi gömleğimin yakasına attım çekiştirdim. 

Ne gidebiliyordum ne kalabiliyordum. 
Kendi kendimi ateşe atmıştım.
Nasıl toplayacağım hakkında da hiçbir
fikrim yoktu. 

Cebimdeki pakete uzanıp bir sigara çıkararak yaktığımda büyük bir nefes alıp bir süre tuttum ve dumanı kafamı  gökyüzüne doğru kaldırarak üfledim ağır ağır. 
Aklıma düştü yine böyle Güzel Çocuk.

İçimden bile öyle geçirmeye başlamıştım artık  . Ama o bana söylemişti. Böyle dememi istemişti. 
Ama şimdi hiçbir şey hatırlamıyordu haberi bile yoktu ona böyle dediğimde kalbimden geçenleri. 
Afallamış kalmıştı hatta . Yüzünün hali çekinir gibi oturuşu rahatsız bakışları vücut dili resmen haykırıyordu korkusunu .

Sigaradan bir nefes daha alıp başka bir sokağa saptım . 

Neyden korkmuştu?

Ona yeterince güven verememiştim demek ki .
Benden güven istemişti ama o bana güvenmiyordu. 
Daha başına gelenleri bile anlatmamıştı bana .
Zor bela üstü kapalı bir iki cümle söylemişti o kadar .
Noldu da bu hale geldi bilmiyordum . Polis kayıtlarında da yoktu hiçbir şey .

O şam şeytanı motorcuydu kazaydı bir şeyler zırvalamıştı ama bilmiyordum .
Arden in üzerine kayıtlı bir motor vardı evet ama otoparkta yoktu .

Bana anlatmadığı için de hiç kurcalamamıştım ama şimdi daha dikkatli ve etraflı düşünüp araştırmak gerekiyordu bunu .
İçimden bu geliyordu en azından.  Ben buradan gittiğimde onu güvende bir şekilde bırakmak istiyordum. 

Ama hangi sıfatla  .

Ben net bir adamdım .  Öyle belirsizliklere ihtimallere gelemezdim . Neyse oydu ama şimdi önümü göremiyordum . 
Onu nereye kendimi nereye koyacaktım .

Baştan ona bu kadar yaklaşmamam gerekiyordu . Sohbet arkadaşı olarak kalmak en doğru olandı .

Ama aklıma kalbime bir kere girmişti.
Farkında değildi belki ama burada kaldığımdan beri sanki yıllardır tanışıyormuşuz gibi yakın ve rahat davranmıştı bana . Halbuki sadece birkaç hafta öylesine mesajlaşmıştık ve en son saçma konuşup kafamı bozduğu için göreve giderken onunla iletişimimi kesmiştim .

Ama görevden geldiğim gece yine de aklıma düşmüştü ve sonuç olarak bütün gece onu sağ salim bulabilmek için elimdeki bütün imkanları seferber etmiştim de zar zor bulmuştum . O  bulundu haberi ne zaman geldi öyle rahat etmiştim de sağlam kafayla işime dönmüştüm .

Normaldi .

Ama demekki değilmiş.  Varmış bir anlamı. 
İşaretmiş şimdiki halime de anlamamışım. 

Sigarayı parmaklarım arasında döndürürken fark etmeden geldiğim bir sokakta çoğunlukla gençlerin doldurduğu   sıralı kafeleri görünce ister istemez yavaşladım ve  askerliğin bana  getirdiği  alışkanlıkla gözümü kısarak hepsinde gezdirmeye başladım.