ASKER FETİŞİ || B×B Texting

14

2 gün sonra

Yüzündeki yorgun gülümsemesiyle ilerideki askerlerini izliyordu Timur.

2 günün ardından görevi layıkıyla yerine getirerek askeriyeye dönmüş üstüne herhangi bir zahiyat vermemişti . Haliyle gururlu bir haldeydi . Rütbe atladıktan sonraki ilk görevi için içten içe gerilmişti ancak alnın akıyla bunu da atlatmıştı .

Yaktığı sigarasından son bir nefes çekti, yaslandığı zırhlı araçtan doğruldu ve kalabalığa yaklaştı yavaş adımlarla .

Onun yaklaştığını gören askerler de kendilerine çeki düzen vererek selam durmuşlardı .

" Bozmayın keyfinizi . İstediğiniz gibi eğlenin hakkınızdır. Yalnız çok dağıtmayın."

Askerlerinin parlayan bakışları eşliğinde askeriyeden içeri girdi ve boş koridora yöneldi .

Anında rahat yüz ifadesi dağılmış ve sıkıntılı bir ifade gelmişti. İstemsizce ağrıyan omzunu ovalaya ovalaya odasına doğru gidiyordu şimdi.

Daha önce sakatlanan omzunu görevde fazla fazla zorlamıştı ve şimdi acısı fena çıkıyordu. O anki adrenalin ile çok fark etmemişti ama şimdi dayanılmaz gelen ağrıya karşı çenesini sıkmış ve revire yönelmişti son bir kararla.

Bu gece için sağlam bir uyku çekmesi gerekiyordu ki bu halde imkansızdı .
Omzuna baktırması ve rahatlayıp uyku uyabilmesi için bir şeyler alması gerekliydi .

Kısa bir an çok kısa bir an Ardeni hatırladı . Ama hemen geçiştirdi . Onun için askeriyeye o saçma çayı sokmuş bir de içmişti...

Ama söylemişti ona . Böyle şeylere gelemediğini söylemişti. O da ona güvenmemişti .

Bu kadar.

Timur net bir insandı . Belirsizliklere gelemezdi .

Revire geldiğinde beklemeden içeri girdiğinde  karanlık ve boş bir oda ile karşılaştı . Kaşları çatılmış bir halde koridorun başındaki bir askere işaret vererek yanına çağırdı .

" Neden burası boş asker?"

" Komutanım, görevliler eksik ilaçlar ile bir sorun çıktığı için merkeze gitmek zorunda kaldı . Yarından aşağı dönemeyecekler. "

" Ağrı kesici var mı bak bir içeri ."

" Emredersiniz komutanım . "

Asker hızlıca tekrar selam durmuş ve karanlık odaya girmişti.
Ancak girmesi ile çıkması da neredeyse bir olmuştu.
Mahçup bir ifadeyle tekrar selam durmuştu .

" Komutanım ilaç dolapları tamamen boş . Sadece birkaç sargı ve iğne var. "

" Bu ne sorumsuzluk plansızlık amına koyayım. Ani bir olay olsa ne vereceğiz askere ?
2 günde hemen dağıtmışsınız götü başı .
Askeriyeye geri döndüklerinde ilk benim odama gelecekler duydun mu ? "

" Emredersiniz komutanım. "

Bundan sonra beklemeden söylene söylene odasına geçti .
Kendisini hemen koltuğa bırakmıştı girmesiyle .

Ağrımayan tek bir yeri yoktu.
Omzunun ağrısı boynuna kadar vuruyordu artık. Parmaklarının uyuştuğunu hissediyordu . Sinirle kapatıp açmaya başladı avcunu .

Diğer kolundaki saatine baktı gözünün ucuyla . Saat gece 4 e dayanmıştı .

Arden in saati .

" Amınakoyim ya ."

Postallarını hatta üstündeki ceketini dahi çıkarmamıştı . Geldiği gibiydi. Yine de umurunda olmadı . Tek istediği bir parça uykuydu .

Ya da-