Chapter 11

43 1 0
                                    

POINT OF VIEW

KATHERINE JOY GONZAGA

*blink*

*blink*

*blink*

"Liam?"

"zzzzzzzzz"

"Uy... Liam?"

"zzzzzzzz..."

Pambihira -______- Tinulugan daw ba ako?

"Liam? Uy! Gumising ka d'yan, wag ka d'yan matulog.." sabi ko habang sinisipa sipa s'ya sa tagiliran.. XD

Malay mo magising s'ya XD

*sipa.sipa.sipa*

"Liam? Huy, iiwan kita d'yan, bahala ka."  -______-

Ano ba naman 'tong alien na 'to? Ba't dito to natulog? Tama bang dito matulog -____- 

Pano ngayon 'yan? Alangan namang buhatin ko yan mula dito pataas sa guest room? Eh hello?! 18 steps kaya 'yung stairs at bukod pa dun napakalaki n'yang tao -____-

Ano? Hayaan ko na lang s'ya d'yan?

Hmmmm... Tama, that's better kesa magpenitensya ako ng hindi oras dahil sa kanya XD Malayo pa naman ang mahal na araw eh XD

<^____^> Lalalalalala~ 

"Ughhhh... Ang lamiggg.." 

(O____O) (  O_____O) (      O__O) (    c  O.)   

 "M...malamig.."

Nakita ko s'yang niyayakap ang sarili n'ya.. Halos mamaluktot na nga s'ya sa lamig eh.. Ano ba 'yan? Lasing ba talaga 'to? Ba't parang nangongonsensya s'ya? -____-

Nilapitan ko na lang s'ya at saka ko s'ya sinubukang pasanin sa balikat ko.

\mTT^TTm/ 

K-kaya ko 'to!!!

"Y-yahhh!!!" Yes!!!! Nabuhat k----

"Eeeeeee!!!!!" >_____<

Natumba kami ulit (___ ___") Naman eh, why so heavygat???? 

Sinubukan ko ulit s'yang buhatin, pero paulit ulit lang kaming natutumba. -____- Tss. Ba't kase di ako nakacostume ngayon? Wala tuloy akong superpowers! -____-

Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.Buhat.Tumba.

(and so on and so forth...)

At sa wakas!!!! after 4093875729058 years!!!!! Tantananan!!!!! SUPER KATH!!!! YEHEY!!! HOOOO!!!! (~~~*V*)~~~~

Me so strong! yey!!!

Nabuhat ko din s'ya kahit tumatagiktik na yung pawis ko. Hay dyusko po >___< Tababoy naman 'to eh -___-

Dahan dahan akong naglakad, habang pasan pasan ko ang isang braso ni Liam sa balikat ko, at hawak ko s'ya sa may waist n'ya, inaalalayan ko s'ya papunta sa sofa, dun na lang s'ya, di na kaya ng powers ko ang itaas pa s'ya sa guest room no -__- 

Pabigla ko s'yang inilapag sa sofa, dahil hindi ko na talaga kaya ang bigat n'ya. -___- 

Inayos ko ang pwesto n'ya sabay nailupasay ko ang sarili ko sa sahig, pero 'yung ulo ko ay nakasandal sa sofa na hinihigaan ni Liam.

Me Not Weird (On Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon