Me Not Weird (On Going)

Chapter 20.2

A/N: Woohoo! Makakapagsulat din :DDD Pasensya na ulit kung nahang to ah? Gusto mong tapusin ko na? Namiss ko 'to :D Namiss ko din kayo.. Namiss ko yung hobby ko.. Pasensya na kung natagalan ang pag aaupdate ko ha? Busy lang po talaga. but my promise to everyone is that, I will do my best to spend time writing and finishing my works every week! Swear! Iukit mo sa pa sa pwet ng aso mo! Hihi. ;DDDD

KATHERINE JOY GONZAGA'S POV

*piano plays*

Nagulat ako sa sinabi ni Nicka bago s'ya lumabas ng kwarto ko..

"Multo na rin ba s'ya?"

Mali ba yung sinabi ko? May sinabi ba akong masama? Napatingin na lang ako kay Liam ng mga panahon na yun.. I can't utter a word.. Naging insensitive yata ako..

Hindi pa nga yata s'ya nakakamove on..

Hindi pa ata s'ya nakakalet go..

Tama bang ipakita ko sa kanyang masaya ako? Habang s'ya nalulungkot pa rin? Tama ba?

Nicka is still mourning of her loss, namatayan kasi s'ya.. Medyo matagal na din, pero, mukhang hindi pa rin s'ya okay.. O pinipilit n'yang maging okay?

He's boyfriend died a long time ago at mukhang hindi pa rin s'ya nakakarecover.. She left the country, siguro, para makalimot.. Para kahit papaano eh mawala yung mapapait na alaalang meron s'ya..

But we all know that no one can erase the past and the only way to be better is to accept it.. Pero sa state ni Nicka, mukang mahirap para sa kanyang tanggapin ang pagkawala ng boyfriend n'ya, sabagay, kahit naman siguro sinong mamatayan ng minamahal e hindi agad makakarecover, ako nga diba? Hindi naman  namatay 'tong paget na to sa harapan ko, pero sobra yung sakit nung nawala s'ya.. What more pa si Nicka..

Dati ko pa s'ya gustong tulungan.. Pero paano? She's not letting anyone to get near her. To get attached with her. Kaya nga nagulat ako na andito s'ya ngayon.. Matagal na din kasi nung huli ko s'yang nakita.. Nung huli ko s'yang narinig mag salita.. Nung huli s'yang ngumiti.. At nung huli s'yang tumawa..

Pero katulad rin ng mga magagandang bagay na huli kong nakita sa kanya.. Matagal na rin nung huli ko s'yang nakitang umiyak, at ayoko s'yang makita ulit na umiyak..

*Sigh*

"Pasasaan ba at magiging maayos din ang lahat sa buhay n'ya.. Magiging masaya din si Nicka, Aiki, magiging masaya din s'ya eventually.. Parang tayo.. Parang ikaw."  Napatingin ako kay Liam, kahit madalas silang nag tatalo ng pinsan ko, alam kong nakikisimpatya s'ya sa loss nito..

"Sana nga Lala, naaawa na ko sa kanya.. I hope, she'll find someone who will fill the another end of her see saw.."

"Ang lalim nun ah.."

*BOGSHHHHHHH!*

"Aray! Bakit mo ko sinapak?!" >////<

"Eh panira ka ng moment eh! Panira ka ng seriousness!" =________=

"Para yun lang? Sobra ka na ha!  Yan ba paBERTDEY mo sakin?! Kanina mo pa ko sinasaktan?! Ni hindi mo pa nga ako binabati!" 

O_______O

"B-birthday?!"

"Hay nako.." -_____-"

"Hala?! Birthday mo?!"

"Pambihira! Nakalimutan mo?!"