Me Not Weird (On Going)

Chapter 19

Change of Point of View

KATHERINE JOY GONZAGA's

"No.. Please.. No.." 

I'm trying to run as fast as I could.. Pero hindi ako umaalis sa pwesto ko. Madilim, puro dilim lang ang nakikita ko, wala kahit na anong liwanag..

Isang malakas na tawa ng isang demonyo ang naririnig ko, hinahabol n'ya ako.. Maabutan na n'ya ako..

"Help!!!! Tulungan n'yo ako, utang na loob! Help me please!" Muli kong sigaw, humihingi ng tulong. Pero walang kahit na sino ang tumutulong sa akin.. Malapit na akong maabutan ng demonyo..

Malapit na...

Napahinto ako sa pagtakbo, at mas naiyak sa kinalalagyan ko..

Asa dulo ako ng isang bangin.. Wala na akong tatakbuhan. Wala..

Please.. Tulungan n'yo ako.. At patuloy pa rin ako sa pag iyak.. Saan ako pupunta? Napaharap ako sa demonyong humahabol sa akin, malapit na malapit na s'ya sa akin.

Nanlilisik ang mga mata n'ya, nakangisi s'ya't malapit ng magtagumpay ang plano n'ya..

"Wag.. Para mo ng awa.." Pag hingi ko ng awa sa kanya, pero tumawa lang s'ya ng malakas. Malakas na malakas! Dumagundong ang buong paligid sa pagtawa n'ya..

Makikita ang pag galaw ng kanyang malalaking sungay sa magkabilang bahagi ng ulo n'ya.. Makikita ang malalaki at matutulis n'yang pangil.. Nakakatakot..

Lumapit s'ya sa akin, kaya't umatras ako.. Umatras ng umatras hanggang sa dulo ng bangin. Pero lumapit pa s'ya ulit sa akin..

Pagkatapos ay sinunggaban n'ya ako kaya nahulog kaming dalawa sa bangin, naghanap ako ng makakapitan pero huli na--

"AHHHHHHHHHH!!!!!!" 

Napabalikwas ako ng bangon..

Bangungot. Isang malaking bangungot..

I felt grain of sweats at my back and forehead.. I can feel that my body is in pain.. I can feel all the aches. Sumakit din ang sentido ko.. Naaalala ko ang lahat..

Muntik na.. Muntik na..

"Kath? Are you alright???"

Napatingin ako sa nagsalita..

Si Liam.. Nasa tabi s'ya ng kama.. Hawak hawak ang kamay ko.. Halata ang pag aalala sa itsura n'ya.

Nag aalala s'ya?

"Paano ako nakarating dito?"

Ikininuwento sa kanya ni Liam ang lahat sa akin, kung paano nila nalaman kung ano ang nangyari sa akin, kung saan saan nila ako hinanap.. And even how he'd saved my life..

Sinabi n'ya rin kung anong nangyari kay Kev at Summer, gusto daw nitong humingi ng tawad sa akin but they advised them na wag muna. Alam nilang di ko pa sila kayang harapin.

Umiiyak pa rin ako habang nagkwekwento s'ya. Grabe si Summer, grabe s'ya.. Pero ayokong magalit sa kanya. Naiinis ako na kung bakit sa ganung paraan pa n'ya idinaan ang lahat. Kung bakit parang handa s'yang pumatay..

"Tahan na Kath.. Everything's alright now. I'm thankful that nothing really bad had happened to you.." Sabi ni Liam sabay yakap sa akin..

I close my eyes to feel his warmth.. Ngayon ko lang ulit naramdaman ang mga brasong yun which seems to protect me no matter what.. I wanna hug him back..