Say Yes|jaywon

19|Anlaşma

4 gün önce
Kimseyi canımdan çok sevebileceğimi düşünmezdim önceden,saçma gelirdi bana.
Ama Chaewon bu konudaki düşüncelerimi anında değiştirebilmişti.

Gerçekten ona çok bağlanmıştım ve bunun nasıl olduğunu bile bilmiyordum.

Kardeşin olduğu içindir belkide gerizekalı.

Ona bişey olmaması için her şeyi yapardım,ne olduğunun hiç bir önemi yoktu.

Adliyeye hayatta gelmezdim hele ki bu gün ama içinde olduğum durum yüzünden gelmek zorunda kalmıştım.
Heeseung'un yanına gidecektim,yavaş adımlarla odasına doğru ilerliyordum.
Konuşmamız gereken şeyler vardı.

Kapıyı tıklatıp içeri girdim,beni görünce yüzüne ufak bir tebessüm yerleşti.
"Heeseung,haddini aşmaya başladın ve bu benim sinirimi bozuyor"
Onun bakışları ne kadar sakinse benim bakışlarım o kadar öfkeliydi.
"Benim hakkımda her şeyi biliyor olabilirsin ama bilmediğin bişey var"
Ayağa kalkıp yavaş adımlarla yanıma geldi.
"Senin hissettiklerin benim umrumda bile değil ayrıca benim haddimi aştığım falan yok sadece sen bazı şeyleri kabullenemiyorsun"

Beni küçümsemesinden nefret ediyordum.
Beni tanıyor olmasından da nefret ediyordum.
"Bir daha Chaewon'la konuşmayacaksın,yakınından bile geçmeyeceksin her şey bir kenara bu konuda ciddiyim"
Lafımın bitmesiyle derin nefes aldım,bu kadar rahat olması öyle sinirimi bozuyordu ki.

"Yaşına göre zeki kız,alt tarafı biraz sohbet ettik niye büyüttün anlamadım?"
Kollarımı göğüsümde birleştirdim,her şeyi biliyordu sırf benim inadıma böyle konuşuyordu.
Ona bir adım daha yaklaştım.
"Benim sabrımı sınamayı kes,neyden bahsettiğimi ikimiz de biliyoruz"

Gözlüğünü düzeltti.
"Tahmin edeyim,sana benzemesinden korkuyorsun"
Lafını bitirmesiyle yutkundum.

Kahretsin ki beni fazla iyi tanıyorsun.

"O yüzden de aileniz ikiye ayrıldı değil mi?Annene ve Sunoo'ya karşı bu yüzden öfke dolusun"
"Bir bok bildiğin yok,kes sesini"
Beklediğimden sert çıkan sesime karşılık gülümsedi.
"Senin yaşadıklarının aynısını yaşamasını istemediğin için bırakmıyorsun onu o evde,annenle vakit geçirmemesi için elinden geleni yapıyorsun"
Derin nefes aldım,konuyu değiştirmem lazımdı yoksa işin rengi değişecekti.
Ve gerçekten şuan hiç uğraşmak istemiyordum.

"Chaewon'u yanınıza almanız için yardım edebilirim"
Heeseung'un cümlesini bitirmesinin ardından kahkaha patlatmıştım.
Ciddi olmaması komikti.
"Sen ve bana yardım etmek?Dalga geçme de sadede gel artık"
"Dalga geçmiyorum,ciddiyim"

"Senden yardım isteyen var mı peki?"
Gülmeyi bırakıp ona baktım,ciddi olması daha da komikti.
"Burada işler benim istediğim gibi gider,ben istersem Chaewon'un velayetini alabilirsiniz bunu unutuyorsun"
"Sikerler böyle işi,senin bu işten çıkarın ne olacak?"
Kulağa cazip geliyordu yaptığı teklif,bunu inkar edemezdim fakat Heeseung kendi çıkarı olmayan bi işi düşünmezdi bile.

"Her ne kadar kabul etmek istemesemde en az benim kadar zekisin Jungwon,nerde ne yapacağını çok iyi biliyorsun"

En az benim kadar derken?Egoist piç.

"Bi anlaşma yapalım diyorum ikimizinde yararına olacak bir anlaşma"
Lafı nereye getireceğini merak ediyordum.
"Neymiş o?"

"Sen benimle çalışmayı kabul edersen,bende Chaewon'u yanınıza almanızı sağlarım"
Chaewon olmasa Heeseung'u dinlemeden reddederdim bu teklifi ama Chaewon önemliydi benim için.
Reddedemeyeceğim bir teklif sunuyordu bana.

Kesin bu teklifin altında başka bişey var ama hadi bakalım.

"Düşünüp sana haber veririm"