BÖLÜM YİRMİ,
ÖLÜ KALPLER.
....
"Sen Adar'ın kuzeni misin?" Gülerek kafasını salladı.
"Demek Eylül benden bahsetti."
"Evet bahsetti," dedim hafifçe gülümseyerek. "Özellikle de sevgilimle yumruklaştığınızdan bahsetti."
Güldü yine. "Sevgilin neden ortada yok?"
"Tek kelime Ateş. Sanane." Masadan kalktığımda o da kalktı.
"Peşimden mi geleceksin yani?"
"Biz aynı sınıftayız."
"Ciddi olamazsın. "
Omuz silkti. "Ciddi olduğumu biliyorsun."
...
Bir yandan ders anlatan hocayı dinlemeye çalışırken bir yandan da Ateş ile göz göze gelmemeye çalışıyordum.
Daha fazla bela istemiyordum çünkü.
Zil çaldığı içim hoca sınıftan çıkınca derin bir nefes vererek ayağa kalktım bende.
"Nereye?"
"Kahve alacağım."
"Sana kahve ısmarlamamda bir sakınca var mı?"
"Var." Güldü. "Bayanlar önden." Birkaç saniye tip bakışlar atarak ona baksam da bizi izleyen öğrenciler yüzünden daha fazla beklemeden sınıftan çıktım.
Ne de olsa sevgilimin kuzeniydi. Bence bir kahve içmemizde bir sorun olmazdı.
"Eylül'ün durumu nasıl?" Diye sordum Kafeterya'ya doğru yürüdüğümüz sırada.
"Ben o evde kalmıyorum ama iyidir herhalde."
"Neden?"
Omuz silkti "Bazı nedenlerden dolayı."
"Öyle olsun," dedim bende. Ardından birlikte kafeteryadan içeriye girdik.
"Kahve içeceksin değil mi?"
"Filtre kahve."
"Cidden mi?" Güldüm. "Evet. "
"Yani Adar kendi gibi birini bulmuş," dedi ve kahveleri almak için yanımdan uzaklaştı.
Cümlesi beni daha çok güldürünce üzerimde ki tuhaf bakışları hissederek dudaklarımı birbirine bastırdım ve boş masalardan birine oturdum.
"Nasılsın İdil?" Kafamı çevirip Efil'e baktım.
"İyiyim." Nilay'a döndüm ardından. "Siz?"
"Bizde iyiyiz," dedi Efil gülerek. "Anladığım kadarıyla Adar'ın yokluğunu değerlendirmeye çalışıyorsun. "
O an herkesin bana baktığını fark ettim. Bu da ne demek oluyordu?
"Aptal düşüncelerini benden uzak tut Efil," dedim gözlerinin içine bakarak.
"Benim için kavga etmenize gerek yok hanımlar." Ateş kahvemi uzattığında elinden aldım. O da karşımda oturmuştu.
"Cidden..." oflayarak önüme döndüğümde güldü Ateş.
"Bu okul hep böyle değil mi?"
"Malesef evet." Ateş gülünce bende güldüm. Ardından kahvemden bir yudum alarak ona baktım.
"Bir şey sorabilir miyim?"
"Tabi."
"Adar ile aran nasıl?"
"İyi," dedi Ateş kahvesinden bir yudum alırken. "Bakma sen Eylül'ün söylediklerine,biz iyi dostuzdur. İstersen sevgiline de sorabilirsin hatta."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ GÜL(Düzenlenecek)
Novela Juvenil"Mavi gül." Arkamı dönüp ona baktım. "Ne?" "Benim için ne olduğunu sormuştun ya. Sen benim için mavi gülsün. Buradasın,benimlesin ama aynı zamanda da imkansızsın. benim için imkansızsın." Kalbime bir ağırlık oturduğunda gözlerimi onun kahve gözlerin...
