⤷
BÖLÜM ON BİR,
AŞKIN NOTASI.
....
Önündeki kahve bardağı ile bakışan Eylül kendi kendine ofladı.
"Abim hâlâ bir cevap yazmadı ya." Nilay Eylül'e döndü.
"Ne cevabı?"
"İdil'in yanına gidecekti en son."
"Neden?"
"Ne neden?"
"Yani demek istediğim neden abin gidiyor?"
"Bu bizi ilgilendirmiyor."
"O ne demek? Hem İdil ve Adar birbirinden hiç hoşlanmıyor diye öyle dedim ben."
"Bu da bizi ilgilendirmiyor Nilay."Kahvesinden bir yudum aldı Nilay.
"Demedik bir şey. Zaten şuan önemli olan İdil. " Ardından Nilay tuvalete giderken Eylül'de kafasını kaldırıp aralarında fısıldaşarak kendisine bakan kızlara baktı.
"Komik olan ne?" Etraf bir anda sessizleşmişti. Kızlardan biri güldü.
"İdil'in abine kafayı taktığını biliyor muydun? Bence arkadaşlığını bitirmelisin o kızla. "
Eylül oturdukları masanın önüne gittiğinde kız kafasını kaldırıp ona baktı.
"Yanlış bir şey mi söyledim?" Güldü Eylül.
"Öncelikle tatlım,arkadaşım hakkında böyle konuşarak büyük bir hata yaptın." Eylül masanın üzerindeki açık su şişesini alıp suyu kızın suratına dökünce kız panikle ayağa kalktı.
"İkinci olarak ise abime kafayı takıp sağda solda boş hayal gücünüz ile bir şeyler uydurup konuşan kişiler de sizlersiniz." Eylül kızı hafifçe göğsünden ittirdiğinde Mert'in sesini duydu.
"Bari abin burada değilken olay çıkarma Eylül." Mert'e döndü Eylül.
"Bu seni ilgilendirmez." Güldü Mert.
"Gayette ilgilendirir." Eylül ona bir cevap veremeden kafeteryadan içeriye giren iki kişi diğer herkes gibi onun da dikkatini çekti.
İdil ve Adar.
Sessizliği bozan Adar oldu.
"Şimdi burada olan herkes beni dinlesin."
İdil'e baktı çok kısa bir an. İdil ise ona bakıp hafifçe kafasını salladı. Ve tam o anda Adar uzanıp İdil'in elini tuttu.
Herkes şokla onlara bakarken Adar konuştu.
"Bundan sonra elini tuttuğum kız hakkında olup biten her şey beni de ilgilendiriyor. Yani artık ona göre hareket edin."
"Ne?"
Şok üzerine şok yaşayan Eylül Nilay ile bakışırken İdil boş masalardan birine geçti ve orada oturdu. Ardından tam karşısına da Adar oturduğunda etrafı büyük ölüm sessizliği esir almıştı.
...
Geriye çekildim. Çikolata kokusu artık yoktu.
"Neden buradasın?"
"Olanları biliyorum." Derin bir nefes verdim.
"Mutlu musun?"
"Ne saçmalıyorsun?" Güldüm kendi kendime. "Mutlu musun diyorum sana Adar." Bir şey söylemedi.
Kafamı iki yana sallayarak geriye doğru bir adım attığım an ise kolumu tuttu birden.
"Bırak." Sesli bir nefes vererek kolumu bıraktı. "Beni dinleyecek misin?"
Ona baktım. "Hayır."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ GÜL(Düzenlenecek)
Novela Juvenil"Mavi gül." Arkamı dönüp ona baktım. "Ne?" "Benim için ne olduğunu sormuştun ya. Sen benim için mavi gülsün. Buradasın,benimlesin ama aynı zamanda da imkansızsın. benim için imkansızsın." Kalbime bir ağırlık oturduğunda gözlerimi onun kahve gözlerin...
