Ölü Kızı Değişti

Bölüm61 Gerçekten Yenilgi

Açıkçası imparatoriçeyi bir kez suçlu olmakla suçlayıp oda hapsine mahkum ettirmiştim.

O baloda olanlar orda kalmış çünkü imparator güzelce tehdit etmişti. Bunu yeni duyanların yanı sıra yokluğumda oda hapsinden kurtulan imparatoriçe hep birden aynı şeyi düşünüyordu.

Bu sefer kurtulmanın imkanı yok.

İmparatoriçeyi daha önce suçladığımda şüpheli olduğunu ve soruşturma istediğimi belirttim imparatorda onu oda hapsine aldı tabi ortadan kaybolduğum sırada işleri kızıştıramadığımdan ve yetersiz delilden çıkması normal.

Şimdi bu zehir şişesi ve prensesin hüzünlü hikayesinin sosyeteye duyrulmasıyla imparatoriçe cidden suçlu olarak görülecek ve ceza alacak.

Oda hapsi dedigimiz sadece biraz daha sınırlı özgürlüktür. İmparatoriçe sadece herkesle görüşemez ve belirli bir sınırın dışına çıkamaz.

Zindan çok farklıdır. Hatta prensese kasten zarar vermek onu idama bile götürebilir.

İkinci kez olayları ilk kez yaşanmış gibi canlandırıp dramı artırdıktan sonra artık vakti gelmişti.

Prenses şovunu yapıyor ve halkına sesleniyordu.

Gururla durdu ve derdini anlattı. Yaşadıkları ve atlattıklarını. Yine de eğilmedi ne de geri çekildi.

Tüm kanıtları sakince anlattı.

Bu benim sevdiğim lider. Gülümsedim.

Belki de onu kurtarmak cidden iyi bir fikirdi.

Sonunda prenses imparatorun önünde diz çöktü.

-Majesteleri... Biliyorum demesi zor ama imparatoriçe, yani annem beni zehirlenmeştir! Tüm kanıtları size sundum! Yargı size kalmıştır!

İmparatoriçe sessizdi.

Bir kaç dakika önce çıldırmış bir haldeyken şimdi gözleri boşalmıştı.

Eskiden duygular ve hırslarla dolup taşan gözleri durgunlaşmış bir şekilde bakıyordu sanki tüm umudunu kesmiş ve olacakları kabul eder gibi.

Ne kafasını imparatora çevirdi ne de prensese.

Ondan böyle bir sakinlik beklemiyordum.

Biraz sonra imparator askerle işaret verdi.

-İmparatoriçe oda hapsi sırasında yalan söylemiş, prensesi zehirlemeye çalışmış ve hepimizi kandırmıştır! Bu sebeplerden ötürü ben bu imparatorluğun başındaki yegane kişi olarak... İmparatoriçenin idamla yargılanmasını sağlayacağım.

Bu sözler üzerine imparatoriçe hala susuyordu.

Askerler bir kez daha herkesin önünde onu sürüklemeye geldiğinde durdu ve başını kaldırdı.

Gülümsüyordu.

-Haha... Beni dinleyin! Evet kabul ediyorum onu ben öldürmeye çalıştım! Peki ya suçlu muyum!? Her ailede dahi miras kavgaları olurken, imparatorluk ailesinde herkes birbirini öldürmeye çalışırken niçin ben cezalandırılıyorum!? Ve hiç biriniz buna ses çıkarmayacak biliyorum.

Durdu ve nefes aldı.

-Hepimiz kirliyiz ama siz o maskelerin ardında saklanıp masum rolü yaparken ben hepinizin günahlarıyla öleceğim! Bu mu adalet!? Peki ya herkesin yaptığı gibi güç için kötülük yaptıysam! Bu herkesin yaptığı bir şeyse normal değil midir? Öyleyse sorun kötü bir şey yapmam değilde bu belli etmem mi!?

Aslında haklı. Ama öldüğüm zaman nasıl sustuğunu hatırlıyorum.

-Hahaha imparatoriçem çok komiksiniz!