3 Aralık.

1.3K 58 21
                                    

"Şimdi Galata'da bir meyhanede, aklım o zat-ı şahanede."

.
.
.
.

Sokakta akșamdan kalma ayyașların, dükkanlarını açmıș siftah yapmayı bekleyen esnafların, annelerinden azar ișiten yaramaz çocukların sesi ve duvarda asılı duran takvimde Aralık’ın üçüncü günü. Yine bütün gece boyu geceyi dinlediğim bir sabaha uyanıyorum, son birkaç aydır bașka bir șey de yapamıyorum zaten.

Bir süre sonra hatrıma düșüyor, Beyoğlu’nun ara sokaklarından birindeki yazıhanemde “Bak, Buradayım! Ikimizden biri gitmediği sürece de hep burada olacağım." dercesine solmamaya inat etmiș bir papatya buketi. Bugün de “Son kez.” diyerek papatyaları selamlamaya karar veriyorum, son bir yıldır yaptığım gibi.

22 Mayıs 2022

Yazıhanemin penceresinden görünen boğazı, Galata'yı, karşıdan yolcularını indirmeye gelen vapurları bir bir kağıda döktüm saatlerce. Güneşin sanki "Hey! Boşuna sana 'güneş' demiyorlar. Bilirim sen pek bir düşkünsun kalemine kağıdına ama beni de bu kadar boşlama, kırılırım." dercesine gözüme gözüme vurmasına dayanamayarak ince ceketimi üzerime aldığım gibi dışarıya fırlattım kendimi.

Sigara pakedimi çıkardım cebimden, bir sigara yaktım. Yılların eskitemediği sahaf Ahmet abinin "Ah be Zehra kızım! İçme şu zıkkımı yazık ediyorsun kendine." serzenişlerine, güler yüzümle onu teselli edecek birkaç söz bırakıp yolumu Karaköy'e çevirdim.

Uzatabildiğim kadar uzattım yolumu. Sigaramdan çektiğim her bir nefeste İstanbul'u, sahafları, meyhaneleri, yaşanmışlıklarına kitaplar yazılacak eski köşkleri de işledim ciğerlerime.

Tramvayla yaptığım kısa yolculuğun sonunda Gülhane'ye geldim. Bilirdim Güneş'in beni dışarıya çıkarmasındaki asıl sebebin beni buraya getirmek olduğunu. Her baharda papatyaların süslediği yollarında gezer, güneş bana veda edene kadar kalemimle ruhumu kağıda dökerdim. Bugün de amacım buydu, bulunduğum yerin karşısında papatyaların içinde oturan bir çift çekik, kahve gözü görene kadar.

.
.
.
.

Epey önceden yazdığım bir hikayeyi bu ikiliye düzenleyerek uyarlamaya çalışacağım. Sonucu ne olur bilemiyorum ama yazmak hoşuma gittiği sürece devam edeceğim sanırım.

papatyalarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin