"Denizler cinayet işlemezler, aslında kimseyi istemezler."
- sfb / bikinisinde astronomi
.
.
!tw: ed, sh
.
.
.
.
1 Temmuz 2022
Zehra'dan
Ne çok şey değişmişti hayatımda, hem de kısa bir sürede. Düşününce saçma ve yanlış geliyordu, hızlı ilerleyen ilişkilerin aynı şekilde bir yıkım bırakacağı kanısındadır herkes. Haksız da değillerdi, ama bunu düşünmek istemiyordum Hande için. Aksine birlikte geçirmediğimiz yılların acısını çıkarmak ister gibiydik. İkimiz hakkında pek konuşmamış olsak da anlıyorduk işte bir bakışla, yetiyordu belki de.
Neyin doğru neyin yanlış olduğunu düşünmek için doğru zaman değildi ne yazık ki. Çünkü ne düşünürsem düşüneyim, kollarım arasında huzurla uyuyan bu mis kokulu kadın her birini silip atabiliyordu. Her zaman olduğu gibi ondan önce uyanıp, uyandırmaya da kıyamayıp onu izlemeye koyulmuştum.
Büyük bir enkazdı Hande işin doğrusu. Kanatları kırılmış, ciğeri delinmiş, daha da kötüsü bunların her birini kendine, bile isteye yapmıştı. Basit nasihatlar verip yanında durmak yetmezdi Hande'nin, yeri gelince beraber mahvolmak gerekirdi. Ben de tam olarak bunu yapacaktım. Doğruysa da yapacaktım, yanlışsa da yapacaktım.
Bir kolum hala Hande'nin belinin altındayken diğer elimle yan taraftaki telefonuma uzandım saate bakmak için. Hande'nin psikiyatri randevusu vardı bugün, dün gece yatmadan önce uzun bir süre gidip gitmeme konusunda tartışmıștık. Sonunda ikna olmuştu, bu hafta boyunca hem rehabilitasyona gidecek hem de ilaç kullanımını düzene sokmaya çalışacaktı. Tabii ki yanında olmam şartıyla kabul etmişti tüm bunları.
Her ne kadar bu huzurlu manzaradan ayrılmak istemesem de hastaneye geç kalmamak için Hande'yi uyandırmaya karar verdim. Bana arkasını dönmüş, bir eli yanağının altında, kaşları biraz çatık bir şekilde uyuyordu hala. Onu iyice kendime çekip sıkıca sarıldım beline, ensesine ve boynuna küçük öpücükler kondurmaya başlamamla kıpırdandı hafifçe.
"Günaydın koca bebek."
bana dönüp o da sarıldı iyice, ne zaman uyanmak istemese bunu yapıyordu.
"Günaydın."
huysuz bir mırıltıyla cevap verdi bana, gülsem de uğraşma seçeneği daha makul geldi o an. burnuna vurdum hafifçe.
"Ne bu huysuzluk ya? Kaç saattir uyanmanı bekliyorum haberin var mı?"
"E uyusaydın sen de."
"Doktora gideceğiz Hande hanım."
oflayıp benden ayrılarak yastığa gömdü kafasını. sabırlı ol Zehra, bir çocukla uğraşıyorsun, 21 yaşında bir kadınla değil asla.
"Birtanem konuştuk ama değil mi? Söz verdin, ben de bu hafta boyunca seninle olacağıma dair söz verdim. Bozma moralini, iyi olacak her şey."
kafasını yastıktan kaldırıp bana döndü gülerek, şu gamzelerle bana istediği her şeyi yaptırabilirdi. neyse ki bundan haberi yoktu, yani umarım.
"Çok güzelsin."
beklemediğim iltifatıyla afalladım bir süre, gülümseyip yanağından öperek cevapladım onu.
"O yüzden sana hayır diyemiyorum maalesef."
söylediği cümlenin ardından iç çekerek doğruldu yatakta. beline sarılıp omzuna yerleştirdim başımı, bir an bile ayrı kalamıyordum artık.
