14 Fevkâlbeşer [yarı texting]

15. Bölüm

Ela "Bende buna inandım. Balım hadi anlat, ne oldu" dedi. Başka türlü kurtulamayacağımı bildiğim için ona olan şeyleri anlattım. "Hadi birazdan zil çalacak. Sen git sınıfına. Ben bir sonraki teneffüste yanına gelicem, konuşucaz. Tamam mı?" Soru cümlesi değildi tabiiki. Bu yüzden kafa salladım ve gittim.

Ege'nin anlatımıyla
Kuzey piçiyle olan kavgadan sonra Zeynep'le konuşmuyordum. Bir önceki teneffüs ona haksızlık ettiğimi düşünüp yanına gidiyordum. Ama sınıfta oturmuş mutlu, gülerek konuşuyordu. Hemen sınıftan çıktım. Dahada kırılmıştım.

Bu teneffüste mesaj atmıştı ama kaba bir şekilde reddettim. Mesajında "Hem kendini Kuzey ile kıyaslama" yazmıştı. Asla kuzey kadar değerli olamayacaktım onun gözünde.

Ona, öyle yaptığım için üzülüyordum ama oda beni üzmüştü. Bizimkilerleydim ama onları dinleyemiyordum bile. Ela yanıma geldi kulağıma eğilerek "Hemen arka bahçeye." diye emir verir gibi konuştu.

Ne olduğunu anlamamıştım ama kafa sallayıp ilerlemeye başladım. Arka bahçeye geçtiğimiz anda burnuma yediğim yumrukla savruldum.

Bir anda böyle birşeyi beklemiyordum. Hele ki Ela'dan hayatta. "Ne oluyor, ne yapıyorsun Ela?" dedim sinirli bir sesle. "Birşey olmuyor. Sadece arkadaşımı bu kadar peşinden koşturmanın bedeli." Pardon?

"Ela bilmediğin mevzulara karışma, haklıyım." dedim. "Ne bilmemesi, herşeyi anlattı. Sabahtan beri senle konuşmaya çalışıyor sen kaçıyorsun. Ne istiyorsun kızdan" Sesi hem yüksek hem de çokça sinirliydi

"Hiç birşey istemiyorum." diye karşılık verdim bende sertçe. "O zaman neden böyle yapıyorsun?" dedi ciddiyeyle. "Konuşmak istemiyorum." dedim. Gidecekken kolumdan tuttu. "Konuşucaz. Madem Zeynep'le konuşmuyorsun, benimle konuşçaksın. Ama istersen şimdi gidip Zeynep'le de konuşabilirsin. Seçim senin." Zeynep'le konuşmak istemiyordum ama Ela da beni sikecek gibi bakıyordu.

Ama yinede geri adım atmayıp "Seninle konuşucam" dedim. Bunu dememle Ela'nın yüzünde şeytani bir sırıtış belirdi. "O zaman başta niye Zeyneple konuşmadığını, hatta ondan kaçtığını söyle." bağırmasada sesinin altındaki o siniri çok rahat anlıyordum.

"Kavga ettik, ona kırıldım. Başka soru?" Bunları konuşurken burnumdan kan aktığınıda hissediyordum. "Bak hiç anlamamıştım, vay anasını. ONU MU DİYORUM LAN, NİYE KIRILDIN?" sonunda bağırmıştı.

"Çünkü Kuzey'le kavga ettiğimizde beni korumadı. Onu geçtim, bana başta 'ikinizlede gidemezdim' dedi. Bir sonraki teneffüs yanımıza gelmeyip Kuzey'in yanına gitti. Ben gene onu kırdığımı düşünüp yanına gidecekken hanfendinin Kuzey'le eğlendiğini gördüm. Ardından mesajda 'kendini kuzeyle kıyaslama' yazdı. Kuzey kadar olamzmışım onun gözünde."

Ela "Bize mesaj attı, gelemeyeceğini ve canının istemediği söyledi. Eğer öyle olsaydı bize yazmazdı ve sen bir gerizekalısın. Zeynep o mesajda tam tersi, Kuzey'e arkadaş olarak bakıyorken sa-" diyecekken elini ağzına vurark sustu.

Tam bu sırada kızlarda geldi. Hepsi bize anlamsız bakarken, Aysima burnumdan akan kanı fark etti. Hemen yanıma gelip "Ne oldu burnuna? Gel pansuman yapalım." dedi. "Gerek yok iyiyim. Peçete tutarım, şimdi geçer." dedim ve gittim.

Daha doğrusu gitmeye çalıştım. Aysima kolumu tuttu ve "Hiç bir yere bırakmam, revire gidiyoruz." dedi. Beraberinde de bana söz hakkı tanımadan, sürüklemeye başladı.

Revire geldiğimizde koltuğa oturtup, tampon yapmaya başladı. "Ne oldu da Ela'yı, seni dövecek kadar sinirlendirdin?" diye sordu burnumla ilgilenirken. "Zeynep ile kavga ettik, onunla konuşmuyorum. Ela da buna sinirlendi " diye cevap verdim.