PSİKOPAT +18

46( sezon sonu) 🔥

Bora: gidebilirsin özgürsün.. diye tekrar etti ama ardında sakladığı silahı Azra'ya uzatıp;

"Beni sensiz yaşamaya mecbur bırakma. Yaşayamam çünkü. Bitir işimi. Sonum sen ol. Ben kendim yapamam.."

Azra bir silaha bir Boraya baktı. Boranın elindeki silaha uzandı ve gevşek parmaklarının arasından çekip aldı. Azra silahı bir kenara atıp Boraya yaklaştı. Boranın silahı tuttuğu eli beline doladı. Bora tepkisiz Azra ne yapıyorsa ona uydu. Uzun zamandır ciğerinde tuttuğu nefesi bir anda Azranin saçlarını hareket ettirdi. Azra başını boranın omzuna yasladı ve kalp atışlarını dinledi. Öyle ritimsizdi ki.. korku heyecan şaşkınlık hepsini barındırıyordu. Boranın çenesi Azranin basina yaslandı.
Azra başını kaldırıp boranın gözlerinin içine içine baktı. Aralarındaki çekim o kadar güçlüydü ki.. Azra yavaşça boranın dudaklarına kendi dudaklarını değdirdi. İşte o an dünya yok oldu ikisi için.. yer değiştirdi sanki gök ve yer yüzü.. ellerinin arasında yanan ateş birbirlerini kavurdu.
Bora kadınını ne kadar özlediğini fark edip Azranin öpücüğüne öyle sert bir karşılık verdi ki.. bir aslanın acıyla inlemesi gibi boğazından çıkan inleme bütün odayı kapladı. Azra oyuncak bir bebek gibi boranın kolları arasında kayboldu

Bir zaman sonra nefes almak için dudaklarını birbirlerinden bir nef a arası kadar uzaklaştılarında ilk Azra söze başladı..

"Git.. seni bulacaklar.. nolur git."

Bora: sensiz olmaz.. seni bırakmam. Seni burda bırakmam.

Azra: Bora bize bir şans vermek istiyorsan git.. biraz uzaklaş seni bulurlarsa arda adamlarının hesabını sorar.

Bora: umrumda değil. Bana bu ihtimali verdin ya. Hiç bir şey umrumda değil

Azra: Bora.. ben hamileydim.. senden..

Bora alnını dayadığı ve nefes nefese konuştuğu azradan gözlerini görecek mesafede ayrıldı..

Bora: ne.. nasıl? Şimdi?

Azra: bebek yok.. artık Yok.. kaybettim..

Devam etti Azra..

" Ben senin bana yaptıkların yüzünden bebeğimizi kaybettim. Nolur şimdi git. Herşeye yeniden başlamak için git. Ve iyi ol. Seni bekleyeceğim. Şimdi git artık. Gelecekler.."

Bora kollarının arasından kayan Azra'ya baktı yalvarırcasına..

Azra son bir kez Boraya yaklsip bir kez daha sonmührünü alircasina boranın dudaklarından buldu kendini. Öpüşme öyle tutkulu ve sehvetliydi ki bitmedi.. bir türlü ayrilamadilar.

Bora belinden tuttuğu Azra'sını kendine daha da çekti ve kucağına aldı. Az adım ötede yatağa yatırıp bu defa herşeyi bilerek, isteyerek, kendilerine verdikleri şansın nişanesi olarak birbirlerinin olmak için son anlariydi.

Vakit az aşk çoktu.

Bora azra'nın üzerindeki kısa bluzu bir cirpirda çıkardı üzerinden.. sütyeniyle kalan Azra.. kollarını Boraya doladı dudakları ikisininde yanıyordu. Bora azra'nın sütyen kopçasını tek eliyle açıp onu çırılçıplak bıraktı.

Ahhh.. Bora.. yakalanacaksın..

Bora: buna değer.. ne olursa olsun hiç bir şey seninle geçirdiğim bu anlardan önemli değil sevgilim.. bana bırak kendini..

Bora üst kısmını çıplak bıraktığı kadınının alt kısmındaki lerden de kurtuldu. Ve tamamen zarif ve kusursuz olan vücuda baktı..

Kendini ona sunan Azra büyük bir istekle sesine verdiği şehveti boranın duymasını da sağlayarak;