PSİKOPAT +18

42

FABRİKA.. 20. GÜN

Bora gevşettiği ellerini nihayet kurtarmıştı. Hepisinin arkalarinin dönük olmasını diledi ayaklarını çözene kadar..

Evet.. ulaştı nihayet..

Ayaklarını çözdükten sonra sonunda ayaktaydı. Sendeliyordu.. dengesi yoktu neredeyse yerde az önce elleri bağlıyken onu dövdükleri büyük kalası eline aldı.

Yavaşça yaklaştığı adamlardan kel olana sertçe vurdu. Onu yere serdi. Kıvrakca adamın belindeki silahı alıp diğer üçünün kafalarına birer tane sıktı.

Bora: size burdan kurtuldugumda hiç birimizin yaşanmayacağını söylemiştim.

Hepsinin bellerindeki silahların şarjörlerini alıp çıktı.

Dışardaki arabalardan birine binip oradan ayrıldı.

Çok hızlıydı nerdeye gittiğini bilmiyordu. Sadece biraz kendine gelmeyi umuyordu.

Bir süre ortada olmasam iyi olur diye düşündü. Şehrin çıkışına doğru yola çıkmaya karar verdi.

********

Arda: LAN ELİ BAĞLI ADAMİ NASİL TUTAMAZSINIZ? Adam şarjörleri de almış. Murat'ın silahını da almış.

Bülent: nasıl çözmüş o ipi anlamadık efendim bizde..

Arda: bilmiyorum gerizekalı. Hemen söyle adamlara bulsunlar. HEMEN!
ayrıca götürün hepsini. Güzelce defnedin. Bir iz kalmasın. Polisle uğraşamam..

peki efendim hallediyorum hepsini..

Derken bir yandan yerde boylu boyunca yatan adamlara bakıyordu.

Arda'nın sesindeki keskinlik fabrikanın boş duvarlarindan yankılandı. Kimsenin bir şey demeye hakkı yoktu. Dört adamı öldürmüştü artık ateslenmisti. Bir insan adam bir kez öldürdü mü devamı gelirdi. Çünkü bu radde idi.. herkesin hayatı tekhlikesi vardı artık..

Arda: ben Azra'yı almaya gidiyorum. Bir süre bende dursa iyi olur..

Selim: tamam.. ben eve geçiyorum o halde.

Arda başını hafifçe onaylayarak salladı..

******

Azra: kim o?

Arda: benim.. Azra aç..

Azra kapının kilidini defalarca döndürdükten kapının arasından ardaya baktı.

Azra: ne oldu? Neden geldin?

Arda: aç kapıyı konuşacağız.

Azra ürkekce açtığı kapıdan içeri Arda'yı eve aldı.

Arda: lafı dolandırmayacagim. Bora.. kaçtı. Nerde bilmiyoruz dört adamimi vurdu. Her yerde onu arıyoruz. Bir müddet benimle kalacaksın ne esyan varsa al. Hadi acele et.

Azra: bir dakika.. nasıl yani ne zaman kaçmış nasıl?

Arda burnundan aldığı nefesi şiddetle dışarı verirken sertçe Azra'ya komutunu tekrarladı.

Arda: HADİ AZRA!! ACELE!!

Azra: offfff.. tamam.

Arda Azra yukarı odasına çıkarken o da dışarı çıkıp bir sigara yaktı. Gelene kadar tek sinirini alabildigi şeydi sigarası..

Yarım saat sonra aşağıya koca bir bavulla inen Azra hadi gidebiliriz dedi.

Arda Azranin elindeki bavulu alıp arabanın bagajına koyarken Azra da ön koltuğa gecti.

Hiç konuşmadan eve varmışlardı.

Azra eve girmeden Arda'nın kolundan tutup kendine döndürdü.

Azra: hiç konuşmayacak mısın?

Arda: ne hakkında?

Azra: nolur bana böyle davranma..

Azra bir elini Arda'nın yanağına götürdü ve nazikce sevdi..arda Azranin elini yanağından çekerken;

Arda: Azra kararsızliklarinla yeterince uğraştım.

Yukarı cama doğru baktığında pınarın onları izlediğini gördü. Sağ elini hava kaldırıp ona selam verdi. Pınar da aynı şekilde ona elini kaldırıp selam verdi.

Arda: benim sevgim kendisine iyi gelen birine ait artık.. ona..

Azra aynı anda kaldırdığı başını yukarıda onlara bakan pınara kaldrip baktı.

Arda hızlı adımlarla içeri doğru geçti..

Azrada arkasindan ilerledi.

Azra: ben onunla aynı evde kalamam.

Arda: neden?

Azra: o borayla birlikte oldu.. biliyorum herşeyi.. nasıl miden alıyor? Onun bir fahişe olduğunu bile bile..

Arda: kes sesini. Duyacak!

Azra: duysun bilmiyor mu ne olduğunu?

Pınar: arda yeter tamam. Bizi yalnız bırak lütfen..

Merdiven başında duran pınara bakıyordu. Daha yeni yeni yürümeye başlamıştı. Ameliyattan sonra sık sık yürümesi gerektiğini söylemişti doktor o da bunu hakkıyla yerine getiriyordu.

Arda hemen yanına gidip ona yard ederek merdivenlerden indirdi.

Pınar: bizi yalnız bırak canım..

Arda: peki.. sen nasıl istersen..

Arda yanlarindan uzaklaşırken pınar Azranin yeşil gözlerine bakarak;

Pınar: senin kadar şanlı bir hayatim olmadı maalesef.. küçük yaşta uvamey abim tarafından ugradigim tecavüz ve sonrasında hayata adapte olamamam beni bu noktalara getirdi. Çok küçüktüm Azra sadece 14 yaşındaydım. Ve bana yol gösterecek kimse yoktu.

Azra: benimde ailem ben çok küçükken trafik kazasında öldüler. Ben yanlış yola sapmadim hiç bir zaman..

Pınar: senin için üzgünüm.. keşke seninle olabilselerdi.
Ben hayatımı düzene aokmyi çok istedim. Ama hiç bir zaman başaramadım. Bora meselesine gelince seninle tek ortak noktamız o.. ikimizde yeterince yiprandik. Bir sire buradasin lütfen bu süreyi birde bizim birbirimizi yopratarak gecirmemize sebep olma olur mu? Çünkü birbirimizi idare etmek zorundayız.

Azra kibirinden ödün vermeden pınara bakıyordu.

Pınar; bunu tamam olrak kabul ediyorum.

İçeriye seslendi pınar.

Pınar: Sibel hanım Azra hanıma odasına kadar eşlik edin lütfen.

Görevli: peki efendim..

Azra'nın yanına gelen kadın buyurun sol taraftan diyerek ona yolu gosterdi.

Az sonra pınarın yanına gelen arda;

Arda: iyi misin?

Pınar evet iyiyim.. yoruldum beni salona götürür müsün canım?

Arda: elbette yaslan bana.. hadi..

Pınar Arda'nın ona duyduğu sevgiyle iyilesiyordu. Henüz konusmadiklari çok şey vardı ama arda bu konusmadiklari şeylere rağmen onu yıllardır taniyormuscasina verdiği ilgi pınarın yıllardır aradığı aşk olabilirdi belki de...