ပြန်လည်မွေးဖွားလာသော အမြောက်ဇာတ်ကောင်

Chapter 112

Chapter 112

ကျူးချန်းလန် စကားဆုံးရုံပင်ရှိသေး တစ်စုံတစ်ယောက်မှ ပုလင်းကိုလာယူခဲ့ရာ ယခုအချိန်တွင် တစ်ပုလင်းသာ ကျန်တော့သည်။

" တွေ့ပြီလား…" ကျူးချန်းလန် ပခုံးတွန့်ကာ ပြောလိုက်သည်။

" အမှန်ပဲနော်…" ကျန်းကျယ်မုံ့ ဝိုင်ပုလင်းကို လက်ခံလိုက်ကာ " ကျွန်မဒါကိုရှောင်တိအတွက် သိမ်းထားရမယ် မဟုတ်ရင်ဘာမှကျန်တော့မှာမဟုတ်ဘူး…"

" သိမ်းသင့်တယ်…ဒီဝိုင်ကမဆိုးဘူး အရက်ပါဝင်မှုပမာဏကလည်း နည်းတော့ ကလေးတွေတောင် သောက်နိုင်တာ…စီစဉ်သူတွေက သူတို့အိတ်စိုက်ရမှာကြောင့် တအားတွန့်တိုတာပဲ ဒါကိုသေတ္တာအနည်းငယ်ပဲ ထုတ်ပေးတယ်…"

ကျူးချန်းလန် သူ၏မကျေမနပ်ဖြစ်နေပုံကို ထုတ်ပြလာသည်။ သို့သော် အမှန်တကယ်မှာတော့ ထိုဝိုင်မှာ သခင်လေးဆီမှ ထောက်ပံ့ခြင်းဖြစ်ကာ မဟုတ်ပါက တစ်ခုတလေတောင် ရှိမည်မဟုတ်ချေ။

" အရက်ပါဝင်မှုပမာဏနည်းတယ်ဆိုရင်တောင်မှ အများကြီးသောက်ဖို့တော့ သင့်တော်မှာမဟုတ်ဘူး…"

ကျန်းကျယ်မုံ့သည် စိတ်ကောင်းရှိပြီး ကြင်နာတတ်သူဖြစ်သောကြောင့် သူမ အခြားသူ‌အကြောင်း မည်သို့မျှ မကောင်းပြောမည်မဟုတ်ပေ။

ထိုအိုတာကုကောင်မလေးမှာ အတော်လေးပျင်းစရာကောင်းသည်ဟု တွေးမိလိုက်သောကြောင့် ကျူးချန်းလန် သူ၏စိတ်ထဲတွင် နှာခေါင်းရှုံ့နေမိသည်။ သို့သော်လည်း လာမည့်မိနစ်အနည်းငယ်အတွင်း။ သူမကြုံတွေ့ရမည့်အရာကို တွေးမိသွားသဖြင့် သူမကိုအနည်းငယ်ဖျော်ဖြေပေးရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

မော့တိ ဗီလာသို့ရောက်ချိန်၌ သူခန်းမ၏အနောက်မြောက်ထောင့်အရပ်သို့သာ ဦးတည်သွားခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း လူအများအပြား သူ့ကိုလာရောက်နှုတ်ဆက်နေကြသဖြင့် မော့တိလူအုပ်ထဲမှထွက်ရန် အချိန်ခုနစ်မိနစ် ရှစ်မိနစ်ခန့်ယူလိုက်ရလေသည်။

" ရှောင်တိ မင်းကနာမည်ကြီးပဲ…" ရှန့်ယွီချောင် မော့တိထံသို့ မိန်းကလေးများစကားစမြည်ပြောရန်လာရောက်နေကြသည်ကို မြင်သောအခါ မနာလိုစွာဖြင့် မှတ်ချက်ပေးလိုက်သည်။