Chapter 130
“အိုကေ…”
မော့တိက ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပင် ပြုံးလိုက်ပြီး ဖုန်းချလိုက်သည်။
သူတို့နှစ်ယောက်သား ဖုန်းမချခင် တစ်နာရီကျော်လောက် ကြာသည်အထိ ဖုန်းပြောနေခဲ့ကြသည်။
မော့တိက သူ့ဖုန်းကို ချ၍ သွားတိုက်ရန် ထွက်သွားလိုက်၏။
အစတည်းက ဤကိစ္စနှင့် ပတ်သက်ပြီး မော့တိက စိတ်မပူခဲ့ချေ။ မော့လျှိုကွေ့၏ အဓိက ဦးတည်ချက်မှာ သူမကိုယ်သူမ ဖြူစင်ကြောင်း ပြသရန်သာ ဖြစ်ပြီး မော့တိကို ကဲ့ရဲ့ရှုံ့ချရန်မှာ များစွာ အရေးမပါခဲ့ပေ။ မော့မိသားစုထဲမှ အခြားသူများနှင့် ချင်ချန်းယီတို့နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက သူမကား ပို၍ နူးညံ့သိမ်မွေ့ပြီး အခြားသူများအပေါ် ခြိမ်းခြောက်မှုလည်း မရှိပါ။ ထို့ပြင် မုထျန်းဟန်နှင့် ပြီးပြည့်စုံသော အစီအစဉ်တစ်ခုကို ဆွေးနွေးပြီးနောက် မော့တိအနေဖြင့် ယခုအခါ စိတ်အေးချမ်းစွာ အနားယူနိုင်ပြီ ဖြစ်သည်။
မော့တိက အိပ်ရာဝင်ချိန်၌ ည ၁၂ နာရီ သန်းခေါင်ယံအချိန်ပင်။
သူက မီးပိတ်လိုက်ပြီး သူ့ဖုန်းကို ဖွင့်လိုက်သည်နှင့် အဖွဲ့လိုက်စကားပြောခန်းထဲတွင် မက်ဆေ့ချ်များ ပြည့်လျှံနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
ဒီကောင်တွေ… ဒီကိစ္စကြောင့် ညမအိပ်ဖို့များ စဉ်းစားထားကြတာလား…။
“စကားပြောမနေကြနဲ့တော့… အိပ်ကြတော့…”
သူ စာပို့လိုက်သည့်အချိန်တွင် ချန်ကျောင်းက စာကြောင်းများ အများအပြားရေးကာ ဆက်တိုက် အတင်းပြောနေ၏။ (အား ငါ ပြောရဦးမယ်… မော့လျှိုကွေ့ စိတ်ကျရောဂါ ဖြစ်နေတယ်လို့ ပြောတာက တကယ် စိတ်ကျရောဂါ ဖြစ်နေတဲ့ တခြားသူတွေဆီကနေ သွေးစုပ်နေသလိုပဲ… ရွံဖို့ ကောင်းလိုက်တာ… ဒါပေမဲ့ ကြည့်ရတာ သူ့အစီအစဉ်က မအောင်မြင်ဘူးထင်တယ်… တစ်ယောက်ယောက်က သူ့စကားကို မြန်မြန်ဆန်ဆန်ကြီး တိုက်ခိုက်လိမ့်မယ်လို့ ငါ မထင်ထားဘူး… ကောင်းလိုက်တာ…)
KAMU SEDANG MEMBACA
ပြန်လည်မွေးဖွားလာသော အမြောက်ဇာတ်ကောင်
Romansaအရင် တင်နေတဲ့ post အဟောင်းလေးက တင်လို့မရတော့လို့ အခုအသစ်လေးမှာ ဖတ်ပေးကြပါနော်????❤️
